Μακιαβέλι: Ο δημιουργός του ηγεμόνα

Ο Νικολό Μακιαβέλι θεωρείται από τους σημαντικότερους διανοητές της Αναγέννησης και ανθρώπους που επηρέασαν την κοινωνικοπολιτική σκέψη, με έργα που αποτελούν ορόσημο μέχρι και τις μέρες μας. Γεννήθηκε στις 3 Μαΐου 1469, στην Αναγεννησιακή Φλωρεντία.  Ο Ιταλός ιστορικός, διπλωμάτης, πολιτικός και συγγραφέας, προερχόταν από μια φτωχή οικογένεια. Ο πατέρας του με μεγάλες στερήσεις, φρόντισε να λάβει ο γιος του ουμανιστική εκπαίδευση σύμφωνα με τα κλασικά πρότυπα της εποχής από Φλωρεντίνους ουμανιστές. Ο Νικολό μόλις στα 29 του χρόνια έλαβε το αξίωμα του δεύτερου καγκελάριου της Φλωρεντινής Δημοκρατίας.

Δούλεψε πάνω στη διοίκηση των περιοχών υπό τον έλεγχο της Φλωρεντίας και ήταν επίσης ένας από τους έξι γραμματείς του πρώτου καγκελάριου και μέλος του συμβουλίου των «Δέκα του Πολέμου» που συνεπαγόταν τη συμμετοχή του σε διπλωματικές αποστολές. Έτσι ήρθε σε επαφή με πολύ σημαντικές προσωπικότητες της εποχής του όπως ο βασιλιάς της Γαλλίας Λουδοβίκος ΙΒ΄, ο Πάπας Ιούλιος Β΄ και ο αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Μαξιμιλιανός Α’. Αυτές οι γνωριμίες τον οδήγησαν να συγγράψει ένα από τα κορυφαία έργα πολιτικής σκέψης, »Ο Ηγεμόνας» (Il principe).

Το 1512, με τη βοήθεια των ισπανικών στρατευμάτων του Φερδινάνδου, η πολύ πλούσια οικογένεια της Φλωρεντίας, οι Μέδικοι, επέστρεψαν στη Φλωρεντία και κατέλυσαν τη δημοκρατία. Ο Μακιαβέλι αποπέμφθηκε από τη θέση του και λίγους μήνες αργότερα υπέστη βασανιστήρια και φυλακίστηκε για μικρό διάστημα, ως ύποπτος συμμετοχής σε συνωμοσία εναντίον των Μεδίκων. Ο Μακιαβέλι κατάφερε να επιστρέψει στη Φλωρεντία και το 1520 του ανατέθηκε η συγγραφή της ιστορίας της Φλωρεντίας. Το καθεστώς των Μεδίκων, όμως, ανατράπηκε το Μάιο του 1527 και η δημοκρατία παλινορθώθηκε.

Ο Μακιαβέλι έγραψε επίσης θεατρικά έργα, ποίηση και μυθιστορήματα ενώ υπήρξε επίσης μεταφραστής κλασικών έργων και θεωρείται ένας από τους βασικούς εκπροσώπους της λόγιας λατινικής κωμωδίας. Άσκησε επιρροή σε προσωπικότητες της νεότερης και σύγχρονης σκέψης όπως ο Τόμας Χομπς, ο Ζαν-Ζακ Ρουσσώ, Γκέοργκ Βίλχελμ Φρίντριχ Χέγκελ, Φρίντριχ Νίτσε, Αντόνιο Γκράμσι, Λουί Αλτουσέρ, Μπαρούχ Σπινόζα, Ντενί Ντιντερο. Πολλοί τον θεωρούν πατέρα της σύγχρονης πολιτικής επιστήμης και αρκετοί τον χαρακτηρίζουν απλά κυνικό, διεφθαρμένο και αυταρχικό.

»Το λιοντάρι δεν ξέρει να προστατευθεί από παγίδες και η αλεπού δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τους λύκους. Πρέπει να είσαι λοιπόν αλεπού για να αναγνωρίζεις τις παγίδες και λιοντάρι για να τρομάζεις τους λύκους.»