Σιμόν ντε Μπoβουάρ: Είναι τόσο κουραστικό να μισείς κάποιον που αγαπάς

Ήταν 9 Ιανουαρίου 1908, όταν ήρθε στο κόσμο ένας άνθρωπος που έμελλε με την πορεία της να επιδράσει καταλυτικά στη σκέψη και κυρίως στο ζήτημα των δικαιωμάτων των γυναικών και του ρεύματος του φεμινισμού, η Σιμόν ντε Μπoβουάρ. Η Γαλλίδα συγγραφέας, φιλόσοφος, διανοούμενη, ακτιβίστρια και φεμινίστρια, πραγματοποίησε σπουδές στη φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης, όπου σαν νεαρή φοιτήτρια γνωρίστηκε με τον συμφοιτητή της και μετέπειτα σπουδαίο φιλόσοφο και λογοτέχνη  Ζαν Πολ Σαρτρ (1905-1980), με τον οποίο δημιούργησε μία ελεύθερη σχέση αγάπης, φιλική και ερωτική μα ιδιαίτερα ισχυρή, που κράτησε μία ολόκληρη ζωή, μέχρι το θάνατο του Σαρτρ.

Από το 1931 έως το 1943 δίδαξε φιλοσοφία στη μέση εκπαίδευση, ενώ λίγο μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τον Οκτώβριο του 1945, αποφάσισαν μαζί με τον Σαρτρ να εκδώσουν ένα μηνιαίο περιοδικό λογοτεχνικής, κοινωνικοπολιτικής κριτικής, το οποίο ονόμασαν »Μοντέρνοι Καιροί» (Temps Modernes), όνομα που πήραν από την ομώνυμη ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν. Το 1949 εξέδωσε το φιλοσοφικό δοκίμιο «Το δεύτερο φύλο», ένα έργο το οποίο άσκησε επιρροή παγκοσμίως καταλυτικά στο ζήτημα των δικαιωμάτων των γυναικών ενώ θεωρείται το κορυφαίο έργο  φεμινιστικής ανάλυσης της γυναικείας ύπαρξης και της καταπίεσης των γυναικών. Το συγκεκριμένο μάλιστα βιβλίο παρέμεινε για πολλά χρόνια στη λίστα του Βατικανού με τα απαγορευμένα βιβλία. Επηρεάστηκε από τις ιδέες του Υπαρξισμού, με χαρακτηριστικό το μυθιστόρημα οι «Μανδαρίνοι» (1954), που κέρδισε το βραβείο Γκονκούρ.

Ο τρόπος γραφής της είχε πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία ενώ η ίδια έδινε ένα περίγραμμα της πνευματικής ζωής της Γαλλίας, από τη δεκαετία του ’30 έως τη δεκαετία του ’70(«Αναμνήσεις ενός καθωσπρέπει κοριτσιού», Η δύναμη της ζωής», «Η δύναμη των πραγμάτων»). Το βιβλίο της «Ένας πολύ γλυκός θάνατος» (1964) αναφέρεται στο θάνατο της μητέρας της σ’ ένα νοσοκομείο του Παρισιού. Ο θάνατος του Σαρτρ το 1980, επηρέασε πάρα πολύ την Μποβουάρ που έχασε τον μεγάλο έρωτα της, γράφοντας τ0 1981, το «Η τελετή του αποχαιρετισμού», ένα γεμάτο πόνο απολογισμό των τελευταίων χρόνων του Σαρτρ. Η ίδια είχε ταξιδέψει σε διάφορες χώρες, γράφοντας διάφορα ταξιδιωτικά δοκίμια για περιοχές της Αμερικής και της Κίνας. Έφυγε από τη ζωή στις 14 Απριλίου 1986 χτυπημένη από πνευμονία και θάφτηκε δίπλα στον αγαπημένο της Σαρτρ στο Κοιμητήριο Μονπαρνάς των Παρισίων.

»Η μοιρολατρία θριαμβεύει επάνω σ’ αυτούς που πιστεύουν σ’ αυτήν.

Άλλαξε τη ζωή σου σήμερα. Μη στοιχηματίζεις στο μέλλον, ενέργησε τώρα χωρίς καθυστέρηση.»