Όταν οι Γλύξμπουργκ ζήτησαν αποζημιώσεις από τον ελληνικό λαό για «οδύνη και ταπείνωση»

Πέρασαν 20 χρόνια, όταν τον Ιανουάριο του 2002,  ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ με υπόμνημα που κατέθεσε, ζήτησε από το ελληνικό δημόσιο, από τον ελληνικό λαό δηλαδή ουσιαστικά, επιπλέον αποζημιώσεις για «οδύνη και ταπείνωση». Οι αξιώσεις του έφταναν τα 190 δισεκατομμύρια δραχμές, πέρα από τις αποζημιώσεις για τη κινητή και ακίνητη περιουσία του. Είχε προηγηθεί μία δικαστική διαμάχη με το ελληνικό δημόσιο από το 1994 καθώς είχε ακυρωθεί η συμφωνία που είχε κάνει το 1992 ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού και τότε πρωθυπουργός, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με τον τέως βασιλιά για εκχώρηση της περιουσίας του σε ένα μη κερδοσκοπικό ίδρυμα με αντάλλαγμα την εξαγωγή μεγάλου αριθμού της κινητής περιουσίας της βασιλικής οικογένειας στο εξωτερικό.

Η συμφωνία αυτή ανακλήθηκε από τη μετέπειτα κυβέρνηση Παπανδρέου. Από το 1994, ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος, μαζί με ακόμα οκτώ μέλη της βασιλικής οικογένειας, κατέθεσε προσφυγή εις βάρος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο Στρασβούργο ισχυριζόμενος ότι ο νόμος 2215/1994 παραβίαζε διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Το Νοέμβριο του 2002, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιδίκασε το ποσό των 4,6 δισ. δραχμές (13,7 εκατομμυρίων ευρώ) ως αποζημίωση στον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ.

Τα χρήματα αυτά έπρεπε να τα καταβάλλει το Ελληνικό δημόσιο, ο ελληνικός λαός δηλαδή, όπως και τελικά έγινε. Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να μιλήσει επιτέλους αυτή η οικογένεια για τα εγκλήματα που έκανε εις βάρος του Ελληνικού λαού, ο οποίος την έζησε για δεκαετίες. Η έκταση γης που κατείχε αυτή η οικογένεια στην Ελλάδα έφτανε τα 75.828 στρέμματα.