Όσκαρ Ουάιλντ: «Όταν ο Θεός θέλει να τιμωρήσει τους ανθρώπους, εισακούει τις προσευχές τους.»

Ο Όσκαρ Ουάιλντ, ο κορυφαίος Ιρλανδός μυθιστοριογράφος, ποιητής, δραματουργός και κριτικός, γεννήθηκε στις 16 Οκτωβρίου του 1854 στο Δουβλίνο και έφυγε από τη ζωή στις 30 Νοέμβρη του 1900 σε ένα ξενοδοχείο του Παρισίου.

Το 1878 εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Λονδίνο και γρήγορα γνώρισε τον θαυμασμό της λονδρέζικης αριστοκρατίας, που τον παρακολουθούσε και τον μιμούταν ως πρότυπο. Όλοι επαναλάμβαναν τις πνευματώδης φράσεις του, αγόραζαν πολύτιμες πέτρες και κοιτούσαν με υπεροψία τη ζωή, όμοια μ’ αυτόν. Η λογοτεχνική του δόξα έφτασε στο αποκορύφωμα το 1891 με το μοναδικό του μυθιστόρημα «Το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι».

Αν και ήταν παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών στο αποκορύφωμα της καριέρας του, έγινε πρωταγωνιστής «σκανδάλου» που συντάραξε το Λονδίνο, για τη σχέση του με τον νεαρό ποιητή Lord Alfred Douglas. Καταδικάστηκε και έκανε δυο χρόνια φυλακή το 1895, καθώς στη Βικτωριανή Αγγλία η ομοφυλοφιλία ήταν ποινικό αδίκημα. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του έγραψε τον δραματικό αυτοβιογραφικό μονόλογο «De Profundis» (Εκ Βαθέων).

Μέχρι σήμερα κάποια απο τα έργα του επιβιώνουν στο θεατρικό ρεπερτόριο, όπως: «Η σημασία του να είσαι σοβαρός», «Σαλώμη», «Ο ιδανικός σύζυγος», «Η βεντάλια της λαίδης Γουάιντερμηρ». Επίσης το μυθιστόρημά του «Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι» είναι σχεδόν κλασικό.

Απο τον Oscar Wilde είναι οι πάμπολλοι και πανέξυπνοι αφορισμοί του, που δεν έχουν χάσει μέχρι σήμερα τη φρεσκάδα τους. Για του λόγου το αληθές ας θυμηθούμε ένα ιδιαίτερο  αποσπασμα από το βιβλίο του Όσκαρ Ουάιλντ«Η ψυχή του ανθρώπου στον σοσιαλισμό»

Μια κοινωνία αποκτηνώνεται πολύ περισσότερο από τη συνήθη πρακτική της ποινής παρά από το περιστασιακό φαινόμενο του εγκλήματος. Το να συστήνουμε στους φτωχούς λιτότητα είναι τόσο χονδροειδώς γελοίο όσο και υβριστικό. (…) Επιχειρούν να λύσουν το πρόβλημα της φτώχειας λόγου χάρη, φροντίζοντας να διατηρήσουν ζωντανούς τους φτωχούς ή στην περίπτωση μιας πολύ προηγμένης σχολής, φροντίζοντας να ψυχαγωγούν τους φτωχούς. Κάτι τέτοιο όμως, δεν αποτελεί λύση: είναι μια επιδείνωση του προβλήματος. Ο ορθός στόχος είναι να επιχειρήσουν να ανοικοδομήσουν την κοινωνία σε τέτοια βάση ώστε η φτώχεια να είναι πια κάτι αδύνατο. Και οι αρετές του αλτρουισμού έχουν πραγματικά εμποδίσει την πραγμάτωση αυτού του στόχου(….)Η ανυπακοή, στα μάτια όποιου έχει διαβάσει ιστορία, είναι η προπατορική αρετή του ανθρώπου. Από την ανυπακοή γεννήθηκε η πρόοδος, από την ανυπακοή και η επανάσταση.

Πηγές:

https://www.sansimera.gr/biographies/23

https://www.gnomikologikon.gr/authquotes.php?auth=122