Ένας δημόσιος μονόλογος – Του Αποστόλη Σερέτη
Ακούμε πολύ συχνά, δημοσιολόγους να κηρύττουν στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Άλλοι να γιορτάζουν την πρόοδο στους τομείς των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλοι να στήνουν φιέστες με παγκόσμιες μέρες για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν ξέρω με ποιο τρόπο δύναται κάποιος να μιλάει για επιτυχίες ως προς το θέμα κατάκτησης δικαιωμάτων και εξέλιξης. Ποιος παραπλανημένος ακόμα θεωρεί ή πιστεύει ότι έχει ελευθερία.
Οφείλουμε να ξεχωρίσουμε τον άνευ προηγουμένου πόλεμο που υφίστανται τα ανθρώπινα δικαιώματα.1)Αυτή τη στιγμή υπάρχουν στον πλανήτη μας 100.000.000 άστεγοι, πάνω από 770.000.000 αναλφάβητοι, 3.000.000.000 άνθρωποι κάτω από το όριο της φτώχειας.2)Η χώρα μας έχει χάσει τη σημαντικότερη επένδυση της – μιλώντας τη ξύλινη τεχνοκρατική γλώσσα- το επιστημονικό-εργατικό δυναμικό της, με πάνω από 500.000 μετανάστες. 3)Τα ποσοστά παιδικής θνησιμότητας έχουν ανεβαίνουν ραγδαία ενώ πάνω από 30.000 παιδιά θα μείνουν εκτός παιδικών σταθμών. 4)Πάνω από 6.000.000 άστεγοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 5)62 άνθρωποι κατέχουν τον πλούτο 3.500.000.000 ανθρώπων. 6) Από τον Αύγουστο του 2018, η ανθρωπότητα καταναλώνει ενέργεια και ύλες, σε παραπάνω από αυτό που της αναλογεί και προσφέρει ο πλανήτης μας αναλογικά για το έτος 2018 με αποτέλεσμα να αρχίσουμε να βλέπουμε τη γη να ‘αντιδράει’. 7) Ο αέρας και η ατμόσφαιρα γενικά στην ανατολική Μεσόγειο μέχρι και τη Κρήτη, είναι μολυσμένοι με χημικά στοιχεία που προέρχονται από τους ατελείωτους βομβαρδισμούς στη Συρία και τις πολεμικές συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή.
Θα μπορούσα να φτάσω σε μεγάλο αριθμό γεγονότων για να πω αυτό που θέλω, ωστόσο θα κουράσω και θα μακρηγορήσω. Όπως καταλαβαίνει κάποιος και όχι ένας άψυχος ψυχρός οικονομικός εκτελεστής εδώ δεν χωρούν οπαδικά-ιδεολογικά. Δηλαδή χωρούν, όταν μιλάμε για όλους εκτός από κάποιες σημαντικές εξαιρέσεις, τους φασίστες και την άρχουσα τάξη, την ελίτ της καπιταλιστικής κοινωνίας και τους πολιτικούς που την υπηρετούν ευλαβικά. Όλοι οι άλλοι όχι διαφορές δεν έχουμε, αλλά κυρίως μόνο κοινά. Η ανθρωπότητα κινδυνεύει και εμείς ζούμε σε ένα οργουελικό σύμπαν, υπό την επίβλεψη του Μεγάλου (πολυεθνικού εταιρικού) Αδερφού που ελέγχει ακόμα και το μέσο παρακολούθησης και βιασμού ιδιωτικής ζωής, έτσι όπως χρησιμοποιείται, που αποκαλείται facebook. Κρίμα γιατί πραγματικά οι δυνατότητες και οι ευκολίες που προσφέρει σε πολλούς τομείς είναι αδιαμφισβήτητες. Ωστόσο τι βλέπουμε. Δουλειές, συνεντεύξεις κ.τ.λ.π περνάνε σκόπιμα μέσα από τα social media διότι διευκολύνουν τον έλεγχο.
Παράλληλα η ιστορία, η φιλοσοφία, η φιλολογία, η αρχαιολογία, η κοινωνιολογία και άλλες ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες ‘ποινικοποιούνται’ και οι εκπρόσωποι τους περιθωριοποιούνται σε ένα κόσμο γεμάτο ημιμάθεια που αρνείται και καταδικάζει τη γνώση. Οι θετικές επιστήμες αξιοποιούνται όλο και περισσότερο για να παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε ένα κόσμο με περισσότερο έλεγχο, ενός κόσμου των αγορών, των μεγάλων μονοπωλίων που ελέγχουν, διαιρούν, καταστρέφουν. Αυτό δεν γίνεται με κάποιο διάγγελμα αλλά μέσα από τους νόμους της ίδιας της αγοράς. Προσφορά – ζήτηση, κέρδος. Τέλος. Ο άνθρωπος έρχεται δεύτερος. Στη καλύτερη περίπτωση. Ελευθερία δεν είναι το ότι να ναι, ελευθερία δεν είναι η ασύδοτη ζωή, ελευθερία δεν είναι αυτό που ζούμε. Στοχεύουν στη διάλυση της μνήμης μέσω του τρόπου ζωής που μας επιβάλλουν, του καταιγισμού λαθεμένων πληροφοριών, φιλτραρισμένων, κομμένων και ραμμένων στα μέτρα των απόψεων και των σχεδίων της οικονομικής ελίτ, της άρχουσας τάξης. Μας θέλουν χρυσόψαρα σε ένα όμορφα στολισμένο ενυδρείο. Ας ξυπνήσουμε γιατί χανόμαστε.
Αποστόλης Σερέτης
- 47
- 1005