Ηρώ Κωνσταντοπούλου – «…όμως κάνω χαλάλι, τα νιάτα μου για την Ελλάδα»

 Πρώτη φορά συνελήφθη από τα τάγματα ασφαλείας στο σπίτι της, στην οδό Βεΐκου 57, την ημέρα των γενεθλίων της, 16 Ιουλίου 1944 με πολλά χρήματα οι δικοί της κατάφεραν να την απελευθερώσουν και να την πάρουν σπίτι

 Η Ηρώ ξανάρχισε τη δράση της, πιο έντονα αλλά και πιο προσεκτικά. Οι ταγματασφαλίτες όμως παρακολουθούσαν τη δράση της και την κατήγγειλαν στα Ες Ες για τη συμμετοχή της σε σαμποτάζ σε τρένο που μετέφερε πυρομαχικά.

Στις 31 Ιουλίου 1944 οι Γερμανοί μπλόκαραν όλο το τετράγωνο και τη συνέλαβαν. Ήταν η ημέρα που η Ηρώ έδωσε με επιτυχία τις απολυτήριες εξετάσεις του Γυμνασίου.

Στις 2 μετά τα μεσάνυχτα οι μπλόκαραν όλο το τετράγωνο, έσπασαν την πόρτα του σπιτιού της και την έσυραν μαζί τους στο άντρο της οδού Μέρλιν όπου τη βασανίζουν απάνθρωπα επί 4 ημέρες ζητώντας να δώσει πληροφορίες για τους συνεργάτες της.

 Αφού δεν κατάφεραν οι ναζί να αποσπάσουν ό,τι ήθελαν την έστειλαν στην πτέρυγα των μελλοθανάτων στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου. Στις 5 Σεπτεμβρίου 1944 μαζί με άλλους 49 πατριώτες η Ηρώ οδηγείται στο θυσιαστήριο της Καισαριανής.

 «Υπομονή κι υπομονή, καρτέρι και καρτέρι, και τούτος ο Σεπτέμβρης τη Λευτεριά θα φέρει». Ήταν οι τελευταίοι στίχοι που έγραψε λίγο πριν την πάρουν για εκτέλεση. Εκτελέστηκε με 17 σφαίρες – όσα τα χρόνια της – για τη λευτεριά τής πατρίδας, 37 μέρες προτού απελευθερωθεί η Ελλάδα.