Kείμενο για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ

Χτες, το Κομμουνιστικό Κόμμα της χώρας μας έκλεισε έναν αιώνα ζωής. Στις 23 Νοεμβρίου 1918, ολοκληρώνεται το πρώτο συνέδριο του ΣΕΚΕ στον Πειραιά, που έπειτα ονομάστηκε ΚΚΕ. Είναι μία από τις σημαντικότερες επετείους της σύγχρονης ιστορίας του λαού μας. Στον μεγάλο απόηχο της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, σοσιαλιστικές οργανώσεις ενώθηκαν και δημιούργησαν το ταξικό κίνημα όπως διαμορφώθηκε τον περασμένο αιώνα. Η ιστορία του Κομμουνιστικού μας Κόμματος χαρακτηρίζεται από έναν πολύ γεμάτο αιώνα, με πολύ υλικό προς μελέτη και επιρροές σε όλες τις εκφάνσεις του δημόσιο βίου. Έτσι θα προσπαθήσουμε να συνοψίσουμε τα θετικά, αφού με τα αρνητικά και τις ιστορικές ανακρίβειες μεγαλώσαμε, από τα γεννητούρια μας, δίχως αυτό να σημαίνει πώς δεν έγιναν λάθη και σοβαρά όπως για παράδειγμα οι πολιτικοί χειρισμοί 1944 απέναντι στη κυβέρνηση Καΐρου / η Βάρκιζα (την οποία το ΚΚΕ ακύρωσε το 1946) /Αποκήρυξη Βελουχιώτη-Αποκαταστάθηκε πολιτικά το 2011 και κομματικά το περασμένο καλοκαίρι/Αποχή 1946, η ένταξη στο Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου που έσυρε το ΚΚΕ (στη πιο κρίσιμη και δύσκολη περίοδο του κομμουνιστικού κινήματος παγκοσμίως) σε ολιγόμηνη συμμετοχή σε αστική διακυβέρνηση δίχως όμως να καταλάβει θέση εξουσίας. Ήταν η γνωστή σε όλους ‘περίοδος της αντεπανάστασης’ όπου τα περισσότερα Κομμουνιστικά κόμματα αποκήρυξαν το Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό, άλλαζαν ονομασία, εγκατέλειπαν στρατηγικούς στόχους. Το ΚΚΕ όμως κατάφερε μέσα από εσωκομματικές σκληρές διαδικασίες να μην ακολουθήσει το δρόμο των υπόλοιπων δυνάμεων. Και αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί, πολλά από αυτά που είχε πει, βγήκαν αληθινά. Έτσι πέρα από τα αρνητικά ας κάνουμε μια σύντομη αναδρομή στην καθοριστική προσφορά του σε πολύ κρίσιμα ζητήματα και περιόδους για τον ελληνικό λαό.
Το σημαντικότερο από το οποίο οφείλουμε να ξεκινήσουμε είναι το γεγονός ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι ο βασικός παράγοντας που το ταξικό-εργατικό κίνημα της χώρας μας, ριζοσπαστικοποιήθηκε πολύ γρήγορα συγκριτικά με άλλες χώρες και παρά το γεγονός ότι η χώρα μας δεν ήταν τόσο προηγμένη βιομηχανικά τις δεκαετίες 1920-1930. Ανέδειξε τη δύναμη της εργατικής τάξης ως η ανερχόμενη δύναμη που μπορεί με τη σειρά της να κατακτήσει την εξουσία, να εξασφαλίσει δουλειά για όλους, μόρφωση, δημιουργικό ελεύθερο χρόνο, δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες για την οικογένεια, δωρεάν διακοπές, υψηλότερο βιοτικό επίπεδο, υψηλές παροχές υγείας, όργανα διοίκησης και διεύθυνσης στα μέσα που παράγεται ο πλούτος. Σε όλες σχεδόν τις κατακτήσεις του λαού στον 20ο αιώνα, η συμβολή του υπήρξε καθοριστική.
1)Οργάνωσε τις κινητοποιήσεις της δεκαετίας του 1920 και του 1930 σε συνθήκες άγριας καταστολής, με εκατοντάδες νεκρούς. Έθεσε το ζήτημα της κοινωνικής ασφάλισης, του 8ώρου, με αποκορύφωμα την εξέγερση του αιματοβαμμένου Μαΐου του 1936 στη Θεσσαλονίκη. Ο Μεταξάς αναγκάστηκε λόγω του κοινωνικού αναβρασμού να προχωρήσει το επόμενο διάστημα στη δημιουργία του ΙΚΑ και στη διαγραφή χρεών των αγροτών, ωστόσο φρόντισε να χτυπήσει το Κομμουνιστικό Κόμμα με φοβερές διώξεις, με αποκορύφωμα την παράδοση μελών, στελεχών και φίλων του ΚΚΕ στις κατοχικές δυνάμεις όταν οι ίδιοι ζητούσαν να σταλούν στο μέτωπο.
2)Υποστήριξη των Δημοκρατικών Δυνάμεων στον Ισπανικό Εμφύλιο (Αναρχικών-Κομμουνιστών-Δημοκρατών) με πρωτοβουλίες στη δημιουργία των Διεθνών Ταξιαρχιών, ενώ μέλη της Κ.Ε εθελοντικά πολέμησαν με ηρωική μορφή τον Βαβουδη.
3) Όταν η χώρα κατακτήθηκε από τις ναζιστικές δυνάμεις και ο πολιτικός κόσμος του μεσοπολέμου εγκατέλειψε τη χώρα, το ΚΚΕ παρέμεινε εδώ και οργάνωσε την Εθνική Αντίσταση απέναντι στους κατακτητές. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως μόνο η Κομματική Οργάνωση Αθηνών έδωσε 5000 μέλη στον αγώνα για την απελευθέρωση από τη Τριπλή Κατοχή.
4)Συγκρούστηκε ένοπλα για το θέμα της λαοκρατίας, αντιμετωπίζοντας όχι μόνο τη ντόπια άρχουσα τάξη αλλά και την Αγγλία και τις ΗΠΑ.
5)Την μεταπολεμική περίοδο έδωσε πολλούς νεκρούς μέλη του, ενώ ήταν στη παρανομία. Από το 1968 όπου κινδύνεψε με αφανισμό, μέχρι και το 1991, σε μια περίοδο με τόσες αντιφάσεις, με αποκορύφωμα τα χρόνια της αντεπανάστασης και ενώ βγήκε σακατεμένο, κατάφερε να διατηρήσει τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά μέσα και από τις θέσεις του ενώ δημιούργησε το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, το ΠΑΜΕ το οποίο εξελίχθηκε όπως βλέπουμε στις μέρες στο μεγαλύτερο αντίβαρο απέναντι στον εργοδοτικό συνδικαλισμό. Σημαντικό γεγονός είναι ότι είναι το μοναδικό πολιτικό κόμμα που δεν ψήφισε τη συνθήκη του Μάαστριχ, τη συμφωνία που άνοιγε το δρόμο στη νομισματική ενοποίηση και σε μια σειρά άλλες υποχρεώσεις – συμφωνίες με τους »εταίρους» μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
6)Το 2012 μας προειδοποίησε για το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ και τις εξελίξεις που θα έρθουν.
Συμπερασματικά, συμφωνούμε ή διαφωνούμε με το Κομμουνιστικό Κόμμα, είναι γεγονός πως παράγει αδιάκοπα επιστημονικές μελέτες, επεξεργασίες σε μεγάλο όγκο ζητημάτων, πολιτικές αναλύσεις και κοινωνιολογικές προσεγγίσεις οι οποίες με τη σειρά τους μέσω της συμφωνίας ή διαφωνίας με αυτές, παράγουν συζήτηση, ερωτήματα, προβληματισμούς και δράσεις. Έχει κάνει λάθη? Φυσικά. Έχει προσφέρει? Φυσικά. Στα πλαίσια του πολιτικού πολιτισμού που πρέπει να διέπει όσους πιστεύουν σε ένα καλύτερο αύριο, όλη αυτή η παρουσία 100 χρόνια τώρα είναι πολύ σημαντική για το λαό μας. Εμείς με τη σειρά μας, θα είμαστε εδώ, να αναδεικνύουμε το σωστό, να ενημερώνουμε το κόσμο για τις δράσεις και παρεμβάσεις του κινήματος, να ασκούμε κριτική πάντα στα πλαίσια του πολιτικού πολιτισμού, διότι ο στόχος είναι κοινός. Ευχόμαστε χρόνια πολλά στο Κομμουνιστικό Κόμμα αλλά κυρίως ευχόμαστε σε ολόκληρο το κίνημα που πιστεύει σε ένα καλύτερο αύριο, να ενωθεί, να οργανωθεί και να καταλάβει ένα πράγμα. Ότι από το δημοτικό, ένα είναι το ματς που αξίζει. Τάξης εναντίον τάξης.