Προβληματισμός γύρω από τη 12η Οκτωβρίου – Του Αποστόλη Σερέτη

 

Επέτειος λοιπόν σήμερα απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Γερμανούς Ναζί και μόλις από το 2013 ξεκίνησε απλά με εκδηλώσεις να γιορτάζεται. Εδώ προκύπτουν κάποια ερωτήματα. Γιατί γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου που μπήκαμε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ώστε να υπερασπίσουμε την πατρίδα μας και όχι την απελευθέρωση αυτής από τον κατακτητή της? Γιατί έστω δεν υπάρχει μία αργία, μία μεγάλη εθνική γιορτή (όχι παρελάσεις και διάφορα μεταξικά εθιμοτυπικά) για την απελευθέρωση της Αθήνας και της πατρίδος από τους ΝΑΖΙ; Θα πάρω το θάρρος και θα τολμήσω να δώσω μία ερμηνεία ή καλύτερα έναν προβληματισμό. Κι αυτό διότι αν εορταζόταν όπως της έπρεπε η σημερινή μέρα στα σχολεία, στους δρόμους, τις γειτονιές, στους τόπους δουλειάς, σε όλη την επικράτεια, θα προέκυπτε ένα ερώτημα στη νεολαία κυρίως της χώρας μας. Το ερώτημα αυτό θα ήταν: Απελευθερωθήκαμε σαν σήμερα από τους Γερμανούς Ναζί. Οκ. Αλλά ρε παιδιά, ποιος μας απελευθέρωσε;;;

Αυτό το ερώτημα ακριβώς είναι στο οποίο δεν θέλουν να δοθεί η απάντηση. Γιατί αν δώσουν στα νέα παιδιά την απάντηση, θα αρχίσουν να αμφισβητούν. Και αν αμφισβητούν, θα οδηγηθούν σε σκέψεις. Και αν οδηγηθούν σε σκέψεις, θα βγάλουν συμπεράσματα. Και αν βγάλουν συμπεράσματα θα δουν τον πραγματικό εχθρό. Και τι χειρότερο για την άρχουσα τάξη να ανακαλύψει στο πρόσωπο της, ο ανθός της νεολαίας τον ένοχο για την μεγάλη αυτή ιστορική εξαπάτηση και παραπλάνηση που σκόπιμα καλλιεργείται με επιμέλεια δεκαετίες τώρα; Από το 1941 μέχρι την 12η Οκτωβρίου 1944, είχαν δοθεί πάνω από 600 μάχες με τα κατοχικά στρατεύματα, με περίπου 20.000 απώλειες για τον κατακτητή. Ποια ήταν η καρδιά της εποποιίας αυτής; Το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ. Η Φιλική Εταιρεία του 20ου αιώνα. Ποιος ήταν ο πρωτεργάτης της δημιουργίας του ΕΑΜ ΕΛΑΣ; Έδρασαν οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις και παλιότεροι πολιτικοί την περίοδο αυτή κι αν ναι πώς;

Πολλά ερωτήματα μπορούμε να θέσουμε για την περίοδο 1941-1944. Πολλά ακόμη ερωτήματα και για τη τελευταία μάχη της Αθήνας όταν την ίδια ώρα που πανηγυρίζαμε την απελευθέρωση, στον Πειραιά στην Ηλεκτρική, πάλι αυτοί που δεν τους επέτρεψαν να μπουν στην Αθήνα νικητές, έσωσαν την Ηλεκτρική από τους Γερμανούς, εξασφαλίζοντας ρεύμα σε όλη την Αθήνα. Ευτυχισμένη πατρίδα με πεινασμένο, δυστυχισμένο λαό, δεν υπάρχει. Η πιο πατριωτική πράξη, είναι η ευτυχία του λαού σου. Χρόνια πολλά σε όλους σας και εύχομαι αφύπνιση.