Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης : 3 λέξεις, ένα σύγχρονο κοινωνικό φαινόμενο – Της Σοφίας Λαμπροπούλου

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν πλέον κατακλύσει τις ζωές όλων των
ανθρώπων στην σύγχρονη κοινωνία. Άνθρωποι απ’ όλες τις ηλικιακές ομάδες, απ’
όλες τις εθνικότητες, απ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα χρησιμοποιούν καθημερινά
τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να επικοινωνήσουν, να βρουν πληροφορίες, να
δουλέψουν, να αγοράσουν πράγματα, να φλερτάρουν, να ενημερωθούν…
Ο κόσμος του διαδικτύου είναι βέβαιο ότι εξελίσσεται με ραγδαίους ρυθμούς
δίνοντας σε όλους τους ανθρώπους απεριόριστες δυνατότητες. Ακόμα και οι
παλαιότερες γενιές που τα προηγούμενα χρόνια δεν υποστήριζαν με θέρμη αυτές
τις νεοαποκτηθείσες παροχές που απλόχερα έδινε το διαδίκτυο, σήμερα πλέον όχι
απλώς τις υποστηρίζουν αλλά δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο.

Υπάρχουν όμως απ’ την άλλη πλευρά, πολλές μελέτες, έρευνες, στατιστικές και
άρθρα που αποδεικνύουν καθημερινά ότι ο άνθρωπος πλέον δεν μπορεί να
χειριστεί την τεχνολογία με σωστό τρόπο. Δεν θα μπορούσαμε να πούμε ούτε ότι η
τεχνολογία «χειρίζεται» τον άνθρωπο άλλα είναι φανερό ότι πλέον η τεχνολογία
έχει επισκιάσει τόσο τη ζωή μας που αρνούμαστε να ζήσουμε χωρίς αυτήν.
Ο καθένας από εμάς εκθέτει άκριτα και αλόγιστα τη ζωή του στα μέσα κοινωνικής
δικτύωσης ενώ οι υπόλοιποι « εικονικοί του φίλοι » αναμένουμε , σαν τις
γιαγιάδες που παρακολουθούσαν τη γειτονιά από το μπαλκόνι, τα νέα της ζωής του
«φίλου» μας. Όλοι σπεύδουμε να κοινοποιήσουμε τις στιγμές μας στο facebook και
στο Instagram, έχουμε ξεχάσει όμως να ζούμε αυτές τις στιγμές πραγματικά.
Όλη αυτή η στρεβλή, αλλοιωμένη, κίβδηλη πραγματικότητα έχει επηρεάσει πολύ
περισσότερο τα μικρά παιδιά και τους εφήβους. Είναι λυπηρό να βλέπουμε παιδιά
να παίζουν ώρες μπροστά σε οθόνες και πληκτρολόγια ενώ θα έπρεπε να κάνουν
ποδήλατο και να παίζουν στις αλάνες. Είναι λυπηρό επίσης, να αντικρίζουμε
καθημερινά εικόνες εφήβων που προσπαθούν να (επι)δείξουν πόσο «όμορφα»
περνάνε, πόσο «γνωστοί» είναι, πόσο «επιθυμητοί» είναι σε ανθρώπους που
μπορεί να μην γνωρίζουν καν.

Ας μην ξεχάσουμε όμως να αναφερθούμε και στους μεγαλύτερους ανθρώπους.
Μερικά χρόνια πριν κατηγορούσαν τα παιδιά ότι είχαν «αποβλακωθεί» από τα
κινητά και τώρα πλέον οι ίδιοι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτά. Μια πρωινή
κυριακάτικη βόλτα μπροστά από μια σειρά με οικογενειακά μαγαζιά μπορεί να μας
πείσει. Μικροί και μεγάλοι μπροστά σε οθόνες δεν ανταλλάσσουν κουβέντες έστω
και αν κάθονται στο ίδιο τραπέζι.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν είναι διαβολικά ούτε έχουν σκοπό να μας
υποτάξουν και να μας αποπροσανατολίσουν από την απτή πραγματικότητα. Η
τεχνολογία δεν είναι κάτι μοχθηρό, κακό, μισητό αλλά ένα μέσο που μπορεί να

κάνει τη ζωή μας πιο εύκολη. Άρα μήπως δεν φταίνε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
που πέσαμε όλοι σε νιρβάνα μπροστά σε μπλε οθόνες αλλά ο λάθος χειρισμός που
κάνουμε;
Η απάντηση στην προηγούμενη ερώτηση είναι ναι. Απλώς ναι! Η τεχνολογία και τα
μέσα κοινωνικής δικτύωσης μας έδωσαν μια δυνατότητα που τη μετατρέψαμε σε
ένα μέσο προβολής, ένα μέσο αυτοεπιβεβαίωσης, ένα μέσο για την προώθηση ενός
μοντέλου ζωής που μόνο δυστυχία και θλίψη μπορεί να φέρει στον άνθρωπο.
Η λύση λοιπόν εδώ είναι μια. Να χρησιμοποιούμε κάθε πράγμα με τον σωστό
τρόπο. Πρέπει λοιπόν να κάνουμε χρήση και όχι κατάχρηση. Πρέπει να
αναζητήσουμε έναν τρόπο να βρούμε την ισορροπία αν δεν θέλουμε να χαθούμε
μια για πάντα μέσα στις οθόνες.

Τα παιδιά πρέπει να παίζουν με πραγματικά παιχνίδια. Οι έφηβοι πρέπει να βρουν
άλλους τρόπους να γνωρίσουν ανθρώπους, να αποκτήσουν ενδιαφέροντα, να
γνωρίσουν και να βρουν τον εαυτό τους μέσα από την κοινωνική, απτή, πραγματική
επαφή. Τέλος, οι μεγάλοι ας αφήσουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ας
ασχοληθούν με εποικοδομητικά πράγματα και χωρίς να σπαταλάνε πολύτιμο χρόνο
στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
– Και να θυμόμαστε , ας αναζητήσουμε την σωστή χρήση στα πράγματα για να
μην περάσουμε στην κατάχρηση!