Μανώλης Αναγνωστάκης: «Φοβάμαι…»

Σαν σήμερα στις 23 Ιουνίου 2005, έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος ιατρός, συγγραφέας, ακτινολόγος και ποιητής Μανώλης Αναγνωστάκης. Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη στις 10 Μαρτίου 1925, σπούδασε ιατρική στη συμπρωτεύουσα, κορυφαίο μέλος του φοιτητικού κινήματος της περιόδου, ανέπτυξε πολύπλευρη αντιστασιακή δράση ως μέλος της ΕΠΟΝ. Το 1948 φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο όμως το 1951 με τη γενική αμνηστία αποφυλακίστηκε. Ήταν μέλος του ΚΚΕ, ενώ ειδικεύτηκε ως ακτινολόγος στη Βιέννη. Από το 1968 με τη διάσπαση του ΚΚΕ, έγινε μέλος του ΚΚΕ Εσωτερικού, αναπτύσσοντας έντονη αντιδικτατορική δράση.

Το 1986 του απονεμήθηκε το Α΄ Βραβείο ποίησης για το έργο του «Τα Ποιήματα 1941-1971» και το 2002 το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας από τα Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία, ενώ το 1997 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κορυφαίοι Έλληνες συνθέτες όπως ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Μίκης Θεοδωράκης, έχουν μελοποιήσει πολλά ποιήματα του, ενώ αρκετά έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γαλλικά, τα γερμανικά και τα ιταλικά.

Φοβάμαι
τους ανθρώπους που εφτά χρόνια
έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι
και μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–
βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας
«Δώστε τη χούντα στο λαό».

Φοβάμαι τους ανθρώπους
που με καταλερωμένη τη φωλιά
πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που σου ‘κλειναν την πόρτα
μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια
και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο
να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.

Φοβάμαι τους ανθρώπους
που γέμιζαν τις ταβέρνες
και τα ‘σπαζαν στα μπουζούκια
κάθε βράδυ
και τώρα τα ξανασπάζουν
όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη
και έχουν και «απόψεις».

Φοβάμαι τους ανθρώπους
που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν
και τώρα σε λοιδορούν
γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο.
Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.

Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο.

Το ποίημα «Φοβάμαι» γράφτηκε τον Νοέμβρη του 1983 και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Αυγή.