»Είμαι άνθρωπος γαμώτο, η ζωή μου έχει αξία» – Του Αποστόλη Σερέτη

Οι εκλογές της 21ης Μαίου, κατέδειξαν με το πιο χαρακτηριστικό τρόπο τη κρισιμότητα της περιόδου ως προς τις αποφάσεις που πρέπει να πάρει ο άμεσα ο εργαζόμενος λαός, η νεολαία, οι πολίτες με δημοκρατικές αξίες, που βλέπουν αδιέξοδο στις πολιτικές που έχουν εφαρμοστεί στην Ελλάδα.  Η ΝΔ η οποία ανήγγειλε πως στόχο έχει την αυτοδυναμία σε συνδυασμό με την αλλαγή του Συντάγματος, την ίδια στιγμή που μία σειρά μέτρων εις βάρος δικαιωμάτων του λαού έχει δρομολογηθεί, βγαίνει ακόμα πιο ενισχυμένη. Το ενδεχόμενο να δρα και να λειτουργεί μόνο του, αυτοδύναμο, το ισχυρότερο αστικό κόμμα, εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους. Ποιοι είναι αυτοί  και τι έφερε το αποτέλεσμα αυτό; Πώς πρέπει να κινηθεί ένας δημοκρατικός, προοδευτικός πολίτης, ένας εργαζόμενος που βλέπει αυτή την επίθεση στη ζωή του; Ποιες πρέπει να είναι οι κινήσεις της Αριστεράς, που βλέπει ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας να συντηρητικοποιείται και να ενισχύει ένα κόμμα βουτηγμένο στα σκάνδαλα, τη διαφθορά και το οποίο έχει εξουσιάσει από το 1974 μέχρι σήμερα 22 χρόνια, ετοιμάζεται για άλλα 4 χρόνια. Ποιος είναι ο πόλεμος θέσεων που κερδίζει η Νέα Δημοκρατία τα τελευταία 13 χρόνια; Πως προχωράμε από εδώ και μπρος; Ετοιμάζουμε βαλίτσες ή αγοράζουμε άνετα παπούτσια;

 

Το αποτέλεσμα των εκλογών και κάποιοι σημαντικοί κίνδυνοι της επόμενης μέρας

 

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που θα προκύψει στις 25 Ιουνίου, δεν θα έχει να ζηλέψει τίποτα από την προηγούμενη διακυβέρνηση της. Βαθιά αντιδραστική πολιτική. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, συνεπικουρούμενος από ένα τεράστιο δίκτυο επικοινωνίας, με τη βοήθεια των βαρόνων της »ενημέρωσης» πέρασε στο λαό τη νοοτροπία πως το κόμμα του είναι η εγγύηση σταθερότητας και ασφάλειας, μετά από μία περίοδο  με καθοριστικές μεταβολές των ανθρώπων, όπως ο εγκλεισμός, οι απαγορεύσεις την περίοδο της πανδημίας. Προτεραιότητα μπήκε η ασφάλεια και αυτό επικοινωνιακά το εκμεταλλεύτηκε ο Μητσοτάκης. Εξάλλου ειλικρινής είναι. Τον ενδιαφέρει μόνο η επικοινωνία και όχι η ουσία.

Μέσα στο κοινοβούλιο, η αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε το 50% των νομοσχεδίων της κυβέρνησης Μητσοτάκη και το ΠΑΣΟΚ, το 70%. Την ίδια στιγμή που υπάρχει ενδεχόμενο μίας πανίσχυρης αυτοδύναμης Νέας Δημοκρατίας, η οποία έχει δρομολογήσει μία σειρά επιθέσεων στο λαό, θα είναι ελεύθερη να ασκεί την πολιτική της, έχοντας απέναντι της δύο κόμματα που επί της ουσίας ενέκριναν το μεγαλύτερο νομοθετικό της έργο. Αυτό θα φέρει σε δεινή θέση το λαό. Η επίθεση που θα δεχτεί θα είναι άνευ προηγουμένου. Ωστόσο τα φαινόμενα διαφθοράς θα ενταθούν, η δικαστική εξουσία θα χωθεί ακόμα βαθύτερα στο βούρκο της συνεργασίας με την εκτελεστική εξουσία ώστε και οι δυο τους να εξασφαλίσουν τη σταθερότητα και την εύρυθμη λειτουργία ενός μοντέλου που εξασφαλίζει κέρδη, στα αφεντικά τους.

Η διαφθορά αναφέρεται στην κατάχρηση εξουσίας ή θέσης για προσωπικό όφελος, που συχνά περιλαμβάνει δωροδοκία, υπεξαίρεση, νεποτισμό ή άλλες ανήθικες πρακτικές. Θα γίνει κανονικότητα, αν δεν έχει γίνει εδώ και καιρό στη κουλτούρα μιας μεγάλης μερίδας του λαού, η διαφθορά. Πιστεύει κανείς ότι άτομα και επιχειρήσεις δεν μπορούν να προσφέρουν δωροδοκίες σε δημόσιους αξιωματούχους ή πολιτικούς με αντάλλαγμα χάρες ή προνομιακή μεταχείριση. Αυτό δεν μπορεί να υπονομεύσει τον θεμιτό ανταγωνισμό και να στρεβλώσει τη λειτουργία των αγορών;

Πιστεύετε ότι δεν είναι σοβαρό ζήτημα που σας αφορά το γεγονός πως ισχυρές εταιρείες ή ομάδες συμφερόντων ενδέχεται να χρησιμοποιήσουν την επιρροή και τους οικονομικούς πόρους τους για να διαμορφώσουν τη νομοθεσία και τους κανονισμούς προς όφελός τους; Αυτό δεν μπορεί να οδηγήσει σε πολιτικές που δίνουν προτεραιότητα στα συμφέροντα λίγων σε βάρος του λαού;

Πιστεύετε ότι κάποιοι κόμμα που κυβέρνησε 22 χρόνια ή όποιος κυβέρνησε και όπως κυβέρνησε και για τα συμφέροντα ποιων κυβέρνησε, ότι δεν υπάρχουν άτομα ή επιχειρήσεις που προβαίνουν σε παράνομες δραστηριότητες για να αποφύγουν την πληρωμή φόρων, στερώντας από την κυβέρνηση έσοδα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για δημόσια αγαθά και υπηρεσίες;

Πιστεύετε πως δεν υπάρχει κίνδυνος για την επιβίωση ενός ολόκληρου λαού, όταν μονίμως επί σειρά ετών, ακολουθείται μία πολιτική που υπερασπίζεται μία οικονομική ελίτ και ότι η επιδίωξη κέρδους και η συσσώρευση πλούτου μπορεί να δημιουργήσει κίνητρα που ορισμένα άτομα ή οργανισμοί ενδέχεται να εκμεταλλευτούν με διεφθαρμένα μέσα; Είναι κανονικότητα αυτό;

Θα προχωρήσει κάποιο από τα κόμματα της Νέας Δημοκρατίας, του ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, στην ενίσχυση της διαφάνειας, της λογοδοσίας και του κράτους δικαίου; Ποιοι, οι υπεύθυνοι για την Ηλεία, τα μνημόνια, τη ξενιτιάς εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων,  τα δημοψηφίσματα που τα Όχι έγιναν Ναι, το Μάτι, τη Μάνδρα, την Εύβοια, την Αττική οδό, τα Τέμπη… Οι υπεύθυνοι για όλες αυτές τις τραγωδίες θα προχωρήσουν στην εφαρμογή ισχυρών νομικών πλαισίων, ανεξάρτητων δικαστικών συστημάτων και αποτελεσματικών κανονιστικών ρυθμίσεων; Καταλαβαίνει κάποιος πως αν το κοινοβούλιο της επόμενης μέρας, δεν έχει σε πρώτη φάση ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση, που θα βάζει εμπόδια, θα προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, να επικοινωνήσει ως αξιωματική αντιπολίτευση περισσότερο τις θέσεις της, θα γίνεται ακόμα μεγαλύτερη η δυσκολία ανατροπής ενός μηχανισμού που ολοένα γιγαντώνεται. Η Ουγγαρία του Όρμπαν, σε λίγο θα είναι κάτι που θα το ζήσουμε και στην Ελλάδα ολοκληρωτικά.

 

Νεοφιλελευθερισμός ή Σοσιαλισμός το νέο δίπολο;

 

Από το 2010, το παραδοσιακό αστικό πολιτικό στρατόπεδο, έχει επιδοθεί σε έναν πόλεμο θέσεων και ιδεών. Η δυνατότητα να μετατρέψει με τη βοήθεια ενός ολόκληρου μιντιακού συστήματος, έννοιες που στο κοινωνικό σύνολο είχαν αρνητικό πρόσημο σε αδιαφορία, κάτι ξεπερασμένο ή κάτι τελικά καλό, είναι εξίσου κάτι που πρέπει να επισημανθεί. Η καταπολέμηση του νεοφιλελευθερισμού, ως την άκρως επιθετική φάση του καπιταλισμού, όπως αυτή εκφράστηκε από τον Μίλτον Φρίντμαν, είναι ένα σύνθετο εγχείρημα που απαιτεί τόσο ατομικές όσο και συλλογικές προσπάθειες.

Επιβάλλεται να ξεκινήσει μία μαζική προσπάθεια, για την πλήρη κατανόηση του νεοφιλελευθερισμού και των επιπτώσεών του στην κοινωνία, την οικονομία και την πολιτική. Ποια είναι τα οικονομικά μοντέλα που δίνουν προτεραιότητα στην κοινωνική και περιβαλλοντική δικαιοσύνη; Ποια είναι η κατάσταση στα κινήματα βάσης; Όμως το σημαντικότερο ερώτημα, από το να αρχίσουν να επισημαίνονται σκάνδαλα, παραλείψεις και διάφορα φαινόμενα διαφθοράς και καταπάτησης δικαιωμάτων των πολλών εις βάρος των λίγων, είναι να αναρωτηθούμε, τι υπάρχει απέναντι στην »κανονικότητα»  της κυβέρνησης Μητσοτάκη;

Πρέπει να αρχίσει μια πλατιά ανάλυση για τη συλλογική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, για τη γη, τα εργοστάσια και τις μεγάλες επιχειρήσεις, για το πως αυτές θα λειτουργούν και πως θα διαμοιράζονται τα αγαθά. Να γίνει κτήμα των πολλών ότι ο πλούτος και οι πόροι που παράγονται θα χρησιμοποιούνται προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, αντί να συγκεντρώνονται στα χέρια λίγων ατόμων ή ιδιωτικών εταιρειών.

Οφείλει να αναδειχθεί αναλυτικά η προοπτική του κεντρικού σχεδιασμού σε στρατηγικούς τομείς μεγάλων παραγωγικών μονάδων, καθώς επίσης και τις ακριβείς διαδικασίες δημοκρατικής λήψης αποφάσεων για την κατανομή πόρων και τον συντονισμό των οικονομικών δραστηριοτήτων που προτείνουμε. Να γίνει σημαία η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, την εκπαίδευση, τη στέγαση και άλλες βασικές ανάγκες, με στόχο τη μείωση της ανισότητας και την προώθηση των ίσων ευκαιριών για όλα τα μέλη της κοινωνίας.  Να παρατεθούν παντού και ειδικά στην επαρχία ακριβώς οι τρόποι που θα αντιμετωπιστούν  οι ανισότητες εισοδήματος και πλούτου, πως θα λειτουργήσει  η φορολογία, πως θα υλοποιηθεί η αναδιανομή του πλούτου και των πολιτικών που δίνουν προτεραιότητα στη δίκαιη κατανομή των πόρων.

Επιβάλλεται να συσταθούν οργανώσεις σε διαφορετικά σημεία μίας χώρας, όπου θα προωθείται η συμμετοχική δημοκρατία, όπου οι πολίτες έχουν λόγο στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και τις πολιτικές που επηρεάζουν τη ζωή τους. Αυτή η ζύμωση θα βοηθήσει πολύ κόσμο που αδιαφορεί, απέχει ή διστάζει να βγει στο δρόμο, να ξεφύγει από τη λογική της ανάθεσης.

 

Πως πρέπει να κινηθούμε σε επίπεδο εκλογών;

Σίγουρα δεν πρέπει να ετοιμάσουμε βαλίτσες. Αντιθέτως, αν και ο χρόνος για τις εκλογές της 25ης Ιουνίου είναι περιορισμένος αλλά το διακύβευμα τεράστιο, υπάρχει μία λύση που σε πρώτη φάση μπορεί να λειτουργήσει ως προετοιμασία οχυρωματικών έργων, στην επικείμενη επίθεση της κυβέρνησης που θα προκύψει μετά τις εκλογές της 25ης Ιουνίου. Συνολικά στις εκλογές της 21ης Μαίου, από τους 9.944.718 πολίτες που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, δεν πήγαν να ψηφίσουν 3.884.494. Παράλληλα οι ψήφοι που πήραν πολλά κόμματα που έμειναν εκτός Βουλής, στηρίχτηκαν από 430.033 πολίτες.

Αυτά είναι:
ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ: 170.285
ΜέΡΑ25-ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΡΗΞΗ: 155.065
ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ: 53.287
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α- ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ…: 31.740
ΚΚΕ (μ-λ): 12.773
Μ-Λ ΚΚΕ: 3.924
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ: 1.948
ΟΑΚΚΕ-ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ: 1.011

Έτσι προκύπτει και ένα σημαντικό συμπέρασμα. Οι 1.184.330 ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να αποφασίσουν, πως αν πραγματικά επιθυμούν να αγωνιστούν για δημοκρατία, αξιοπρέπεια, πρέπει να εγκαταλείψουν αυτό το μόρφωμα που έχει κάνει τον ιστορικό του κύκλο και που μόνο βλάπτει την Αριστερά και οφείλουν να συσπειρωθούν με τις δυνάμεις που πραγματικά θα προτάξουν φράγμα στην επίθεση της νέας κυβέρνησης.  Αν η ΝΔ πετύχει την αυτοδυναμία με 180 βουλευτές, αν προχωρήσει στην αλλαγή του Συντάγματος, οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι για σκληρούς, αδυσώπητους αγώνες.  Ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξε το 50% των νομοσχεδίων της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ το 70%. Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα να περιμένει κάποιος από την αντιπολίτευση τους, ειδικά όταν οι ίδιοι κυβέρνησαν και πέρασαν βάρβαρους νόμους. Δοκιμάστηκαν.

Συνολικά μαζί με το ΚΚΕ (426.000) είναι ένα σύνολο 856.720 πολιτών. Επιβάλλεται να δοθεί το σύνθημα για ολοκληρωτική στήριξη στο ΚΚΕ στις εκλογές της 25ης Ιουνίου. Το διάστημα μέχρι τις εκλογές, πρέπει να υπάρξει μαζική κατεύθυνση προς αυτή την επιλογή. Αυτός ο τεράστιος κύκλος ενάμισι εκατομμυρίου προοδευτικών, δημοκρατικών πολιτών, μαζί με 3.500.000 πολίτες που ΔΕΝ πήγαν να ψηφίσουν, επιβάλλεται μαζικά να πάρουν μία κρίσιμη απόφαση τις επόμενες 4 βδομάδες γιατί έρχεται λαίλαπα. Είναι πλέον ζήτημα ζωής και θανάτου. Διαφωνίες υπάρχουν. Και φυσιολογικό είναι. Όμως δεν υπάρχει χρόνος και αντοχές. Πρέπει να αποφασίσουμε.

Χρειάζεται ένας »πόλεμος θέσεων» και μαζική στήριξη στο ΚΚΕ τη δεδομένη στιγμή. Αν είναι να υπάρξει ενδεχόμενο, μεγάλης ενίσχυσης στο ΚΚΕ αλλά ωστόσο πάλι ορισμένοι διστάζουν, από την αποχή ας στηρίξουν Μέρα25.  Εδώ χρειάζεται σοβαρότητα και αντίληψη της βαρβαρότητας που επίκειται.

Η επόμενη μέρα θα είναι πολύ δύσκολη. Πρέπει να μας βρει ενωμένους και αποφασισμένους. Πρέπει να μας βρει στους δρόμους. Πρέπει με όλη τη δύναμη της ψυχής μας να φωνάξουμε »Είμαι άνθρωπος γαμώτο, η ζωή μου έχει αξία»!