Να ακούσεις τον Τσιτσάνη…
Σαν σήμερα το 1915 γεννήθηκε και την ίδια μέρα μετά από 69 χρόνια έφυγε από τη ζωή, ένας από τους σπουδαιότερους συνθέτες, στιχουργούς και τραγουδιστές που «έβγαλε» αυτός ο τόπος. Ο Βασίλης Τσιτσάνης ή ο «Βλάχος» όπως τον ονομάτισαν οι ρεμπέτες της γενιάς του καθώς ήταν ο μοναδικός του είδους που δεν καταγόταν από κάποιο νησί αλλά από τα Τρίκαλα. Από μικρή ηλικία έδειξε ενδιαφέρον για τη μουσική και έμαθε μαντολίνο, βιολί και μπουζούκι. Στην συνέχεια ακολούθησε έναν δύσκολο δρόμο από το 1936 που ήρθε στην Αθήνα, εκείνη την περίοδο της δικτατορίας του Μεταξά αντί να σπουδάσει νομική (που ήταν ο λόγος για τον οποίο ήρθε στην Αθήνα) αποφάσισε να ασχοληθεί με το ρεμπέτικο, του οποίου τα τραγούδια είχαν απαγορευθεί χαρακτηριζόμενα ως «τραγούδια του περιθωρίου».
Με αυτόν τον τρόπο άλλαξε η ιστορία του ρεμπέτικου, ο Τσιτσάνης κατάφερε και εισήγαγε δυτικά μελωδικά στοιχεία και θέματα στα ήδη υπάρχοντα δημιουργώντας κάτι νέο και φυσικά εξαίρετο προσεγγίζοντας περισσότερο τις λαϊκές μάζες. Τα χρόνια της Κατοχής τα περνά στη Θεσσαλονίκη, όπου ανοίγει ένα δικό του κουτούκι, το «Ουζερί Τσιτσάνη», στην οδό Παύλου Μελά 22 στο οποίο γράφει πολύ σημαντικές επιτυχίες τις οποίες ηχογραφεί μετά το πέρας του πολέμου. Η ζωή του υπήρξε εξαιρετικά δύσκολη και κατά τα χρόνια του εμφυλίου τα οποία πέρασε στην Αθήνα. Χαρακτηριστική ιστορία όταν το 1948 μια ομάδα φανατικών ακροδεξιών εισήλθαν στο χώρο που τραγουδούσε και την ξυλοκόπησαν την Σωτηρία Μπέλλου βαριά με το χαρακτηρισμό «Βουλγάρα» (κομμουνίστρια), χωρίς ούτε οι μουσικοί και ούτε ίδιος ο Τσιτσάνης να τολμήσουν να σηκωθούν από τις καρέκλες τους. Το τέλος του εμφυλίου σημαίνει ταυτόχρονα και την πλήρη αποδοχή του Βασίλη Τσιτσάνη και των τραγουδιστών οι οποίοι υπήρξαν στο πλάι του.
Ο Τσιτσάνης ανακαλύπτει και φέρνει στο προσκήνιο νέες φωνές στο λαικό και το ρεμπέτικο, που δένονται μαζί του σε όλη του τη ζωή, η Μαρίκα Νίνου, η Σωτηρία Μπέλλου και ο Πρόδρομος Τσαουσάκης, ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Πάνος Γαβαλάς, ο Μανώλης Αγγελόπουλος, η Καίτη Γκρέυ, η Πόλυ Πάνου, η Χαρούλα Λαμπράκη, ο Σταμάτης Κόκοτας και πολλοί ακόμα ερμηνεύουν τα διαχρονικά τραγούδια του.
Τα τελευταία 14 χρόνια μέχρι και λίγες μέρες πριν το τέλος της ζωής του, τραγούδησε στο άλσος της Καισαριανής στο μουσικό κέντρο «Χαραμα» στο οποίο το 1980, με πρωτοβουλία της ΟΥΝΕΣΚΟ, ηχογραφείται ένας διπλός δίσκος με τίτλο «Χάραμα». Τέλος, καθώς εμείς δεν είμαστε σε θέση να παραθέσουμε το πλήθος από τα δημιουργήματα του εδώ, και σας παραπέμπουμε να τα ανιχνεύσετε στην ηλεκτρονική διεύθυνση του «Μουσείου Τσιτσάνη» http://www.mouseiotsitsani.gr
- 27
- 686