“Κάνοντας ζωάρα, πολύ σχολαστικά” – Της Κατερίνας Δήμτσα

Μου έβγαλε το «Σαν σήμερα» του Facebook μια φωτογραφία μου με την Ι.,τον Μ. και τον Δ. κι ήθελα να την κοινοποιήσω με περιγραφή: Τότε που οι αγκαλιές ήτανε πάρα πολύ σφιχτές, χωρούσαν όσο δυνατόν περισσότερους και ξεχύνονταν στους δρόμους. Δεν κοινοποίησα τελικά, μα κάθομαι στα γρήγορα, γιατί οσονούπω έχω και μια δουλίτσα, και γράφω τούτο δω.

Βαρεθήκαμε να ρουφάμε κουράγιο από τη νοσταλγία, να κινούμαστε σε ύφος «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις», βαρεθήκαμε και κουραστήκαμε να αντλούμε δύναμη από τα παρελθοντικά, ενώ μας περιμένει ένα μέλλον που το έχουνε τσαλαπατήσει.

Κι εννοείται πως είδα τις φωτογραφίες του Μητσοτάκη με το μοτοκρός κι από πού να το πιάσω δεν ξέρω, γιατί απ’ όπου και να πιάσεις εμένα θα σκάσω.

Είναι λάθος ρε σεις. Όλο. Οι μηχανές εντούρο σε προστατευμένη περιοχή. Οι ποζάτες φωτογραφίες με τεράστια χαμόγελα, το τι ωραία περνάμε, το πού είναι οι μάσκες οέο, οι αποστάσεις που δεν τηρούνται, το ότι η ελευθεριότητά τους θερίζει. Το να μας μοστράρουν το «έτσι μου καύλωσε έτσι κάνω» κι ύστερα όλα να λύνονται με ένα απλό χίλια συγγνώμη σας εύχομαι, φορτωθείτε την ευθύνη άχρηστοι πολίτες.

Φιγουράρουν μπροστά μας, αλωνίζουν, μοιάζει σα να μας βγάζουν τη γλώσσα. Είχαμε το άγχος μην βάλουμε σε κίνδυνο την δημόσια υγεία με τις πορείες και τις κινητοποιήσεις, μην φανούμε ασυνείδητοι, μην είμαστε επιπόλαιοι, μην η αλληλεγγύη μας τυχόν βλάψει κάποιον συνάνθρωπο. Ενώ η πρωθυπουργάρα κάνει ποδήλατο και πάει για τσουρέκια. Εμείς με το φόβο του προστίμου πάνω από τα κεφάλια μας, μάρτυρες ταυτόχρονα μιας βίας ασύδοτης, στεγνοί από ασφάλεια.

Έχουν το θράσος και γελάνε, περνάνε καλά, απτόητοι. Όταν στερούν από εμάς κάθε ζωή με μια άλφα ποιότητα, όταν μας κάνουν να χάνουμε τον ύπνο μας για το πώς θα περάσουμε το μήνα, όταν μας έχουν εξαναγκάσει να πατάμε σε μια συνεχή ρευστότητα, όταν μας έχει τσαλαπατηθεί το ηθικό και τα αποθέματα κουράγιου εξαντλούνται.

Γελάνε άνετοι, ατάραχοι, αμέριμνοι, παρεΐστικα, σαν αναμνηστική από ΔΑΠίτες στο Μπάνσκο, ενώ όλα καταρρέουν. Κι ύστερα την Παρασκευή με περίλυπο ύφος θα επισκεφτούν τις οθόνες μας για να φυτέψουν ακόμα πιο βαθιά μας φόβους και απειλές, και με καλά δομημένο λόγο, δακρύβρεχτο στα σημεία που χρειάζεται. Κι η ροή της καραντίνας θα συνεχιστεί ώσπου να γίνει η νέα φυσιολογικότητα και να θεωρείται απολύτως κανονικό η δυναστεία Μητσοτάκη να λειτουργεί όπως γουστάρει.

Δεν τους νοιάζει. Απλά χέστηκαν. Και μας το τρίβουν στη μούρη: Δεν μας νοιάζει, μπορείς και να πεθάνεις. Απλά πολιτικάντικα όμορφα σερβιρισμένα πράματα.

Είναι λάθος, είναι άδικο, είναι ανήθικο. Ξετσίπωτο. Είναι μεγάλη, μεγάλη ξεφτίλα.