Le Voyage dans la Lune (1902) – Του Οδυσσέα Σουρίλα

Η ταινία «Le Voyage dans la Lune»  (1902) είναι μια πρωτοποριακή για την  εποχή την οποία έγινε η παραγωγή της. Σκηνοθέτης της ταινία είναι ο Γάλλος   σκηνοθέτης. Σεναριογράφος και παραγωγός Georges Méliès, από τους πρωτοπόρους της εποχής εκείνης. Η ταινία είναι βωβή, αλλά η μουσική παίζει πρωτεύοντα ρόλο και κατευθύνει το συναίσθημα των θεατών. Τα εφέ που χρησιμοποιήθηκαν στην ταινία να και σήμερα θα τα θεωρήσουμε πρωτόγονα και θα μας προκαλέσουν γέλωτα, για την εποχή εκείνη θεωρήθηκαν επαναστατικά και αποτέλεσαν έμπνευση για πολλούς κατοπινούς δημιουργούς. Επίσης τα σκηνικά και τα κοστούμια της ταινίας προκαλούν εντύπωση για τον όγκο τους, ενώ ιδιαίτερα προσεγμένο και γρήγορο για τα δεδομένα εκείνης της εποχής ήταν και το μοντάζ, το οποίο προωθούσε την δράση. Θεωρείται η πρώτη ταινία επιστημονικής φαντασίας και μετέπειτα αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για όλους τους επόμενους δημιουργούς τέτοιου είδους ταινιών. Το σενάριο της ταινίας βασίστηκε σε  δυο έργα του Ιούλιου Βερν (Jules Verne): το «Από τη Γη στη Σελήνη» και το «Γύρω από τη Σελήνη».

 Η ταινία αυτή πραγματεύεται το ταξίδι μια ομάδας αστροναυτών στο φεγγάρι με μια κάψουλα- ρουκέτα, η οποία τρύπησε την επιφάνειά του και τους έριξε στο εσωτερικό του φεγγαριού. Εκεί συναντούν τους κατοίκους του φεγγαριού και τους πιάνουν αιχμάλωτους, αλλά καταφέρνουν να τους ξεφύγουν. Ύστερα από πολλές περιπέτειες καταφέρνουν να γυρίσουν πίσω φέρνοντας έναν αιχμάλωτο μάλιστα. Οι ηθοποιοί της ταινίας είναι εξέχοντες πρωταγωνιστές του γαλλικού θεάτρου, ενώ πρωταγωνιστικό ρόλο έχει και ο ίδιος ο   Georges Méliès. Η ταινία αυτή θεωρούταν χαμένη ως το 1930, οπότε και άρχισε να αναγνωρίζεται η αξία του Méliès για τον κινηματογράφο. Η πιο γνωστή σκηνή της ταινίας και συνάμα μια από τις πιο γνωστές του κινηματογράφου είναι όταν καρφώνεται η κάψουλα στο μάτι του φεγγαριού.

Οι πρώτες ταινίες του κινηματογράφου δημιουργούταν για να δείξουν στον κόσμο τη νέα αυτή θαυμαστή εφεύρεση. Οι πρώτες ταινίες ήταν περίπου 15 λεπτών  και προβάλλονταν σε διάφορα θέατρα. Αργότερα όμως δημιουργήθηκαν ειδικά θέατρα και κινηματογράφοι, οι οποίοι πρόβαλαν αποκλειστικά ταινίες. Με την ταινία αυτή ο Méliès είχε ως σκοπό να προκαλέσει τον θαυμασμό των θεατών από την μια. Από την άλλη σκοπό του είχε την τέρψη και την διασκέδασή τους. Πράγμα σίγουρο γιατί το θέμα και το θέαμα που παρουσίαζε ήταν πρωτοποριακό και καινοτόμο για το 1902. Οι άνθρωποι ως τότε ποτέ δεν είχαν σκεφτεί για ταξίδι στο διάστημα (πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1960). Τέλος, θαυμασμό μας προκαλούν σίγουρα και τα κοστούμια που χρησιμοποιήθηκαν, τα οποία παραπέμπουν σε εποχές περασμένες.

Φωτογραφία: www.intofilm.org

YOU MIGHT ALSO LIKE