Ρόρι Γκάλαχερ – Μιλώντας για τον μεγάλο ταπεινό ροκά – Του Αποστόλη Σερέτη

Ήταν από τους πιο αγαπημένους μουσικούς στη χώρα μας με το ιδιαίτερο και απλό στυλ του.Ήταν 2 Μαρτίου 1948 όταν στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας γεννήθηκε ο μεγάλος και αγαπημένος μας εδώ στο Solidaritywebradio.gr όπως θα έχετε διαπιστώσει κι από τις εκπομπές μας, Ρόρι Γκάλαχερ. Ο σπουδαίος αυτός Ιρλανδός κιθαρίστας που αγαπήθηκε τόσο πολύ στη χώρα μας και έφυγε πολύ νωρίς από κοντά μας. Σπεσιαλίστας της μπλουζ – ροκ και δεξιοτέχνης της ηλεκτρικής κιθάρας, άφησε το αποτύπωμα του στη παγκόσμια μουσική σκηνή, ενώ πολλοί πιστεύουν ότι είναι ίσως ο καλύτερος κιθαρίστας που πέρασε ποτέ, βάζοντας τον πάνω από θρύλους όπως ο Χεντριξ, Ραντυ Ροουντς, Αλμαν, Πειτζ, Νιλ Γιανγκ, Τσακ Μπέρι, Φρανκ Ζαπα και πόσους ακόμα θρύλους. Ο ταπεινός και απλός τρόπος ζωής του, η άρνηση του να ακολουθήσει τους νόμους του μαρκετινγκ και της φήμης αλλά και οι πολιτικές του απόψεις και το μίσος του για το βρετανικό ιμπεριαλισμό, είναι οι λόγοι που αναγνωρίστηκε παγκοσμίως μετά θάνατον.

Το 1966 δημιούργησε τους «Taste», με τη συμμετοχή του ντράμερ Τζον Γουίλσον και του μπασίστα Ρίτσαρντ ΜακΚράκεν. Το 1968 μετακόμισαν στο Λονδίνο, όπου έως το 1970 που διαλύθηκαν, ηχογράφησαν για την Polydor μία σειρά από άλμπουμ, με σημαντικότερο το «On The Boards» του 1970. Όταν ο ΜακΚράκεν και ο Γουίλσον αποχώρησαν για να φτιάξουν τους «Stud», ο Ρόρι προχώρησε το 1971 στη δημιουργία ενός προσωπικού σχήματος, με τη συμμετοχή των Τζέρι ΜακΑβόι στο μπάσο και του Γουίλγκαρ Κάμπελ στα ντραμς. Μέσα στο χρόνο κυκλοφόρησαν δύο άλμπουμ («Rory Gallagher», «Deuce»). Μεγαλύτερη επιτυχία είχε το «ζωντανό» άλμπουμ του 1972 «Live In Europe», καθώς είχε αρχίσει να δημιουργεί όνομα με τις συναυλιακές εμφανίσεις του. Την ίδια χρόνια, ο Ρόρι συμμετείχε στο άλμπουμ του Μάντι Γουότερς «In London».

Το 1973 στο σχήμα προστέθηκε και ο Λου Μάρτιν στα πλήκτρα, που επηρέασε ιδιαίτερα τον ωμό και σκληρό ήχο του Γκάλαχερ. Το συγκρότημα του Γκάλαχερ ως κουαρτέτο πλέον θα ηχογραφήσει τα άλμπουμ «Blueprint» (1973), «Tattoo» (1973), «Irish Tour ’74» (1974), «Against the Grain» (1975) και «Calling Card» σε παραγωγή του Ρότζερ Γκλόβερ των Deep Purple (1976). Μετά την αποχώρηση των Ντε Αθ και Μάρτιν και την προσθήκη του ντράμερ Τεντ ΜακΚίνα, ηχογράφησε ως τρίο τα άλμπουμ «Photo-Finish» (1978), «Top Priority» (1979) και το λάιβ «Stage Struck» (1980).

Παρόλο που σε πολλές χώρες του κόσμου ο Ρόρι Γκάλαχερ αναγνωρίστηκε μετά θάνατον, η χώρα μας παρουσιάζει μια ιδιαιτερότητα καθώς ο Ρόρυ Γκάλαχερ τις δεκαετίες 70-80 ήταν ο πιο δημοφιλής ξένος μουσικός και είχε αγαπηθεί ιδιαίτερα. 40.000 λαός πήγε στις 12 Σεπτεμβρίου 1981 στο γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια για να ακούσει τον Iρλανδό ρόκερ και να δει από κοντά τη θρυλική «Στρατοκάστερ» του να πιάνει φωτιά. Αυτό που έγινε στη συναυλία του δεν είχε προηγούμενο καθώς ξέσπασαν πολύ σκληρά επεισόδια ανάμεσα στην αστυνομία και το κόσμο που ήθελε να μπει στο γήπεδο. Οι δρόμοι της Νέας Ιωνίας και της Νέας Φιλαδέλφειας μετατράπηκαν σε πεδίο μάχης, με καμένα αυτοκίνητα, κάδους, δεκάδες τραυματίες ενώ σε κάποια στενά γύρω από το Άλσος είχαν στηθεί πρόχειρα οδοφράγματα! Η μυρωδιά των δακρυγόνων έκανε αποπνικτική την ατμόσφαιρα και μέσα στο χώρο της συναυλίας ενώ μαρτυρίες λένε πως ο Γκάλαχερ δεν σταματούσε να παίζει παρά τις παραινέσεις των ανθρώπων της ασφάλειας οι οποίοι δεν προλάβαιναν να σταματήσουν το κόσμο που ανέβαινε πάνω στη σκηνή μαζί του!!!

Ο Ρορι Γκάλαχερ συνέχιζε να ηχογραφεί και δεν έχασε την επαφή του με το ευρωπαϊκό κοινό βγάζοντας άλλους τρεις δίσκους.. Τα τραγούδια του μιλούσαν για ποικίλα θέματα, αγάπης, έρωτα, βιοπάλης, των κατατρεγμένων και αδικημένων ανθρώπων, κατά των ναρκωτικών, κατά της διαφθοράς πολιτικών ενώ έθετε συνεχώς φιλοσοφικά ζητήματα. Χαρακτηριστικό είναι το τραγούδι του Philby όπου αναφέρεται σε ένα Σοβιετικό κατάσκοπο, μία πολύ ενδιαφέρουσα παρομοίωση συναισθημάτων και σκέψεων που κάνει μέσω του τραγουδιού του. Δυστυχώς η μακροχρόνια κατανάλωση αλκοόλ, σε συνδυασμό με τα φάρμακα που έπινε για να καταπολεμήσει τον φόβο του για τα αεροπορικά ταξίδια, του διέλυσαν το ήπαρ, με αποτέλεσμα στην τελευταία του συναυλία στην Ολλανδία στις 10 Ιανουαρίου 1995 να είναι εμφανή τα σημάδια της κόπωσης. Λίγο αργότερα εισήχθη σε νοσοκομείο του Λονδίνου και στις 14 Ιουνίου ο σπουδαίος Ιρλανδός »αγνός» ρόκερ άφησε την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 47 ετών. Ρόρυ δε σε ξεχνάμε!!

Πηγή: www.sansimera.gr, http://www.katiousa.gr, wikipedia