Ζήτω η 17η Νοεμβρίου! – Του Αποστόλη Σερέτη

Κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες η θλίψη, το πάθος για αγώνα, η ελπίδα, η προσμονή σε κάτι καλύτερο και πόσα άλλα συναισθήματα και σκέψεις στρέφουν το μυαλό μου σε εκείνο το πλάνο. Το πλάνο ενός τεθωρακισμένου που κατεδαφίζει τον ιερό χώρο ενός Πανεπιστημίου. Βλέπω πολλούς να λένε πως δεν είναι χώρος το Πολυτεχνείο για πολιτικές οργανώσεις, κόμματα και νεολαίες. Διαφωνώ. Είναι και μάλιστα πολύ σημαντικός.

Το Πολυτεχνείο πρέπει να γίνει πόλος προβληματισμού και συνεννόησης του κινήματος ώστε ενωμένο να μπορέσει να σχεδιάσει τις κινήσεις του. Το Πολυτεχνείο δεν είναι χώρος για φασίστες νοσταλγούς προδοτών του λαού και της πατρίδας όπως του Παπαδόπουλου. Δεν είναι χώρος για νοσταλγούς των κατακτητών μας όπως ο Χιτλερ και ο Μουσολίνι. Δεν είναι χώρος για πολιτικούς που έβαλαν την υπογραφή τους και συναίνεσαν 10 χρόνια τώρα με μνημόνια, λιτότητα και καταπίεση, στο θάνατο 15.000 ανθρώπων που αυτοκτόνησαν και 500.000 συμπατριωτών τους που μετανάστευσαν.

Το Πολυτεχνείο δεν είναι χώρος για όσους στερούν την ελευθερία και την προκοπή στο λαό για να γίνουν τα εκτελεστικά όργανα των εφοπλιστών, βιομηχάνων, πολυεθνικών και άλλων του συναφιού αυτού. Δεν είναι χώρος ούτε ανθρώπων που κρύβουν το πρόσωπο τους, ούτε χώρος παραεμπορίου. Είναι χώρος ιστορικός, μνημειώδης και διδακτικός όχι μόνο επιστημονικά αλλά κυρίως ανθρωπιστικά. Και θα στέκει εκεί να μας θυμίζει πως ο αγώνας είναι τάξης εναντίον τάξης και πως τα αιτήματα για Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία, για εθνική ανεξαρτησία, για έξοδο από το ΝΑΤΟ και απαγκίστρωση από το ζυγό των ΗΠΑ, είναι οι βασικοί άξονες πάνω στους οποίους πρέπει να ενώσουμε τις γροθιές μας και να δώσουμε τη ζωή μας για το δικαίωμα στη ζωή των παιδιών μας. Οι εξεγερμένοι του τότε έδειξαν το δρόμο και ο δρόμος αυτός, αυτή είναι η αλήθεια, έχει αίμα. Εκείνη τη μέρα αυτό αποδείχτηκε με τους πάνω από 1200 τραυματίες και τους 24 επιβεβαιωμένους νεκρούς.

Ο λαός οφείλει να ενωθεί κάτω από ένα πειθαρχημένο-οργανωμένο σχέδιο με ξεκάθαρα ταξικά χαρακτηριστικά, με μόνο σκοπό τη κατάληψη της πολιτικής αλλά κυρίως οικονομικής εξουσίας, διότι αν δεν ελέγξει την πηγή που παράγει όλα τα αγαθά, τότε είναι καταδικασμένος από την ιστορία να αποτύχει.

Χρόνια πολλά στο λαό μας, που όταν θα ξυπνήσει από τον ύπνο των ριάλιτι, σκυλάδικων, κλαμπ και ατομικισμού που τον έχετε ποτίσει »κύριοι» θα σας καταπιεί και θα σας στείλει εκεί που αξίζετε. Όλοι στο Πολυτεχνείο και στην πορεία σήμερα και κάθε χρόνο.

ΖΗΤΩ Η 17η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1973