SYSTEM OF A DOWN: Τέσσερις λόγοι που αξίζουν την αγάπη μας – Της Άννας Βασιλικοπούλου

Γνωστοί σε όλους μας, όσοι ακούμε πραγματικά τους System Of A Down ταυτιζόμαστε και νιώθουμε ο ένας τον άλλον όσον αφορά το πόσο πολύ τους αγαπάμε. Μιλάμε για μία μπάντα που έφερε έναν εντελώς διαφορετικό ήχο, ο οποίος ξέφευγε κατά πολύ από τους συνήθεις «κανόνες» της τότε μουσικής. Την εποχή που κατά βάση κυριαρχούσε το Heavy Metal, ενώ το Nu Metal είχε αρχίσει να χτίζει τα θεμέλιά του (Korn, Coal Chamber, Deftones, Limp Bizkit κλπ.) , η αντιμετώπιση που είχε ο κόσμος απέναντι σε αυτό το καινούριο μουσικό κίνημα συγκαταλεγόταν στα δύο άκρα, είτε δηλαδή το αποδοκίμαζαν πλήρως καθώς στα αυτιά τους φαινόταν απόβρασμα και ντροπή της μουσικής κληρονομιάς του Metal, είτε το λάτρευαν ακριβώς για αυτήν την ιδιαιτερότητα και μοναδικότητα που είχε, δίνοντας σε κάποιους ακροατές αυτό που ίσως τους έλλειπε.

Ακούγοντας αυτή την μπάντα, παιδί ακόμα, ένα πράγμα ήταν ξεκάθαρο για μένα. Ένιωσα τον έρωτα από την πρώτη νότα. Όχι τόσο από κάποιο μέλος της μπάντας συγκεκριμένα στην αρχή, όσο από αυτό που εξέπεμπε η δυναμική των τεσσάρων αυτών ανθρώπων στο σύνολό της, ως System Of A Down. Δηλώνω εξ’ ολοκλήρου λάτρης της καλλιτεχνικής πορείας τους, από το πιο ασήμαντο τραγούδι (άκου Mushroom Cult), έως και το πιο εμπορικό (άκου Toxicity). Παρακάτω λοιπόν, θα θέσω τους τέσσερις βασικούς λόγους, για τους οποίους αξίζει κανείς να ακούσει System Of A Down και γιατί τους αγαπάμε τόσο πολύ!

Ο τέρμα πρωτότυπος μουσικός ήχος

Γιατί καμία άλλη μπάντα δεν έχει παίξει μέχρι τώρα και δεν θα παίξει ποτέ όπως οι Soad! Είναι η απίστευτα μαγική, μοναδική φωνάρα του «πατέρα» μας Serj, τα πάντα καθαρά και αρμονικώς δυναμικά drums του κύριου John Dolmayan, η «παράνοια» που διοχετεύεται από την ηλεκτρική κιθάρα του Daron, ή ο βρώμικος, αδάμαστος ρυθμός που βρίσκεται στις μπασογραμμές του Odadjian;

Οι System Of A Down είναι ένα πολύ ξεχωριστό σύνολο. Έχουν έναν πολύ ιδιαίτερο ήχο, με χαρακτηριστικό τους τις εναλλαγές από ήρεμα riffs και γαλήνιες νότες, σε θορυβώδεις κτηνωδίες και βαρύ γκρουβάρισμα. Αυτό που εκτιμώ αφάνταστα είναι ότι δεν έχουν κωλώσει σε καμία πρωτοτυπία που τους κατέβηκε στο κεφάλι. Έχουν πειραματιστεί με δωδεκάχορδη κιθάρα, μέχρι μαντολίνο, λαούτο και άλλα παραδοσιακά όργανα (κυρίως δυτικής κουλτούρας). Με λίγα λόγια, όλα όσα χρειάζονται για να εκτιναχθείς απ’ το κάθισμά σου!

Είναι πασιφανές ότι κάποια μέλη των Soad είναι με διαφορά πιο ταλαντούχοι από άλλα, παρ’ όλα αυτά, ένα είναι σίγουρο: είναι ένας και ένας, αναντικατάστατοι! Και πραγματικά, δε μπορώ να φανταστώ αυτή τη μπάντα με άλλους μουσικούς για κανένα λόγο.

Τα εξωπραγματικά φωνητικά

Γιατί ο Serj είναι αναμφίβολα από τους πιο ιδιαίτερους τραγουδιστές που έχουν περάσει από την μουσική του είδους του.

Η ικανότητά του να ταλαντεύεται στο μεγάλων διαστάσεων φωνητικό εύρος του όποτε και όπως θέλει, βίαια, αρμονικά, με άπιαστα φωνητικά στο ενδιάμεσο, τον έχουν κάνει να ξεχωρίζει, ΜΑΚΡΑΝ. Οι επιρροές της δυτικής μουσικής κουλτούρας έχουν δώσει μία καταπληκτική πινελιά και ολοκλήρωση θα έλεγα, στην μοναδικότητά του. Η φωνή του είναι μελωδική, σκληρή όταν θέλει και συμβαδίζει πάντα με το στιχουργικό νόημα που θέλει να αποδώσει. Αυτό που μου δημιουργεί πάντα ένα σκίρτημα στην καρδιά, είναι το πόσο συναίσθημα έχει στην φωνή του ο Tankian. Προβάλει τον ψυχικό του κόσμο μέσω των ερμηνειών του, τα δίνει όλα, ακόμα και όταν δεν έχει κουράγια. Το Spiders, το Aerials, είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα του ταλέντου του. Ανατριχίλες απλά…

Όταν μπαίνει στο παιχνίδι και ο Daron,  ε, η φάση απογειώνεται. Γιατί; Έχουν την αυτογνωσία περί τι μπορούν να καθηλώσουν και το αποτέλεσμα είναι ασύλληπτο. Είναι ένα απίστευτο φωνητικό δίδυμο, με τόσο διαφορετικό ηχόχρωμα ο καθένας, που όταν τους ακούς μαζί αισθάνεσαι μία αρμονική αλληλοσυμπλήρωση. Φυσικά πολλά respect στο πόσο καλά χειρίζεται την φάλτσα φωνή του ο Daron, not everyone can nail it!

Ο στίχος

Γιατί οι Soad μας εκπληρώνουν κάθε στιχουργική ανάγκη.

Το όραμα που έχουν σαν μπάντα είναι ξεκάθαρο στους στίχους τους. Είναι μία τετράδα με κοινές αξίες. Αξίες κατά των φυλετικών διακρίσεων, υπέρ της συλλογικής ενότητας. Θα μπορούσες να τους χαρακτηρίσεις και λίγο χίπηδες στην ψυχή. Έχουν αγανακτήσει με την κοινωνικοπολιτική διαφθορά, με την εκμετάλλευση που έχει γίνει καθημερινό φαινόμενο, με την αδικία. Και αποφάσισαν να κάνουν κάτι για αυτό. Αποφάσισαν να θίξουν την τρομοκρατία, την απαίσια συμπεριφορά του ανθρώπου απέναντι στη Μητέρα Φύση. Τα τραγούδια τους είναι η κατάθεση της ψυχής τους για όλα αυτά. Και κατά τη γνώμη μου, το έχουν πετύχει πολύ καλά (Forest, Sad Statue, Attack, Tentative, Soldier Side, Lost In Hollywood, BYOB, Boom, Ego Brain, Aerials, Dreaming, Deer Dance, Prison Song, Science και πόσα ακόμη). Ένας από τους λόγους που λατρεύω αυτή την μπάντα είναι το γεγονός ότι ενώ μπορεί να θίγουν κοινωνικά προβλήματα που όλοι μας βιώνουμε και ως εκ τούτου μπορούμε να κατανοήσουμε, δεν με έκαναν ποτέ να νιώσω μίσος. Και με συγκινεί το πόσο φαίνεται στο ύφος των στίχων τους, η αγάπη που έχουν για τον άνθρωπο, παρά όλα τα άλλα. Η αγάπη που τους έχει δημιουργήσει απογοήτευση, γιατί ακόμα πιστεύουν σε κάποιες ιδέες και θα ήθελαν πραγματικά να είναι αλλιώς αυτός ο κόσμος.

“You and me, will all go down in history, with a sad statue of liberty, and a generation that didn’t agree.”

Πηγή:https:www.metalzone.gr