Λίγα λόγια για τον άνθρωπο με τα στρογγυλά γυαλιά – Του Οδυσσέα Σουρίλα

Στο άρθρο αυτό θα αναφερθώ στην πορεία του John Lennon μετά την διάλυση του συγκροτήματος φαινομένου, των Beatles. Προσωπικούς πειραματικούς δίσκους άρχισε να βγάζει ήδη από την εποχή που ήταν μέλος του συγκροτήματος. Πιο συγκεκριμένα το 1968 κυκλοφορεί ο δίσκος «Unfinished Music No. 1- Two Virgins». Δεν αποτέλεσε μεγάλη επιτυχία και το μόνο για το οποίο ακόμα μνημονεύεται είναι επειδή στο εξώφυλλο του εμφανίζονται γυμνοί ο ίδιος και η Yoko Ono, με την οποία σύντομα επρόκειτο να παντρευτούν. Ούτε οι επόμενες δυο δισκογραφικές του προσπάθειες («Unfinished Music No. 2 Life with the Lions», «Wedding Album» 1969 και τα δυο)  είχαν κάποια απήχηση.

Το 1969 οι Beatles κυκλοφορούν το τελευταίο τους album και μετά διαλύονται. Το τραγούδι που οδήγησε τον Lennon στην επιφάνεια ως solo καλλιτέχνη ήρθε το καλοκαίρι εκείνη της χρονιάς. Το singe «Give Peace a Chance» ανέβηκε στο Top 3 της Βρετανίας και το Τορ. 20 των Η.Π.Α.. Το τραγούδι αυτό είχε αντιπολεμικό περιεχόμενο (ακόμα μαινόταν ο πόλεμος στο Βιετνάμ). Κατόπιν ακολούθησαν τα τραγούδια «Cold Turkey» και «Instant Karma».  Από τον Απρίλιο ως τον Αύγουστο του 1970 ο Lennon και η Ono, υποβλήθηκαν σε «πρωτογενή θεραπεία» από τον ψυχολόγο Άρθουρ Τζάνοβ στο Λος Άντζελες. Μετά την επιστροφή του στην Αγγλία ηχογραφεί το album «John Lennon/ Plastic Ono Band» τέλη του 1970. Τα περισσότερα τραγούδια είχαν συντεθεί κατά τη διάρκεια της θεραπευτικής μεθόδου του Τζάνοβ. Ενδεικτικά είναι τα τραγούδια  «God», το οποίο αναφερόταν σε ανθρώπους και ιδέες που είχε πάψει πλέον να πιστεύει και το ξεκάθαρα πολιτικό «Power to the People».

Την επόμενη χρονιά ακολουθεί το πιο γνωστό του album το «Imagine». Τα πιο γνωστά τραγούδια της κυκλοφορίας αυτή ήταν το ομότιτλο «Imagine», το οποίο είναι ένας ύμνος στην ελευθερία και την ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους, το «Jealous Guy», το «Crippled Inside», και το «How Do You Sleep», το οποίο ήταν μια κεκαλυμμένη επίθεση στον Paul McCartney. Κιθάρα στο συγκεκριμένο τραγούδι έπαιζε ο  George Harrison. Με την ολοκλήρωση των ηχογραφήσεων ο Lennon  και η  Ono εγκαταστάθηκαν στην Αμερική μόνιμα, επειδή η Ono βρισκόταν σε δικαστική διαμάχη με τον πρώην άντρα της για την επιμέλεια του παιδιού τους. Το ζευγάρι εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη. Εκεί σύντομα ανέπτυξαν έντονη δράση πολιτική και ακτιβιστική. Διαμαρτυρήθηκαν εναντίον του πολέμου που ακόμα διέλυε την Αμερικάνικη κοινωνία και τη χώρα του Βιετνάμ.

Οι ηγέτες του αντιπολεμικού μετώπου στις Η.Π.Α. και ηγέτες της εκεί αριστεράς Τζέρι Ρούμπιν και Άμπυ Χόφμαν, κατάφεραν να τον πείσουν να συμμετάσχει σε μια σειρά συναυλιών διαμαρτυρίας, οι οποίες όμως δεν πραγματοποιήθηκαν. Εξαιτίας της έντονης πολιτικής, κοινωνικής αλλά και αντιπολεμικής δράσης που είχε αναπτύξει εκεί το F.B.I. άνοιξε φάκελο για το πρόσωπό του και τη διετία 1971-1972 συγκέντρωσε 300 σελίδες. Στις 4 Φεβρουαρίου ο γερουσιαστής Στρομ Θέρμοντ, ζήτησε την αφαίρεση της άδειας παραμονής του Lennon, εξαιτίας της δράσης του. Η δίκη ήταν μακρόχρονη και έληξε υπέρ του στις 7 Οκτωβρίου 1975.

Στο μεσοδιάστημα αυτής της περιόδου ο Lennon κυκλοφόρησε 4 album. Τα «Some Time in New York City» (1972), «Mind Games» (1973), «Walls and Bridges» (1974), και «Rock ’n’ Roll» (1975). Ταυτόχρονα από τον Οκτώβριο του 1973 ως τον Ιανουάριο του 1975 είχε χωρίσει προσωρινά με την Ono, περίοδο που ονόμασε αργότερα «χαμένο Σαββατοκύριακο». Μετά το album «Rock ‘n’ Roll»  ο Lennon σταμάτησε εκούσια την μουσική και αποσύρθηκε σε μια ήσυχη ζωή, με σκοπό να αφιερωθεί στην οικογένειά του και στον νεογέννητο γιο του,  Sean. Η τελευταία του εμφάνιση σε συναυλία έγινε τον Νοέμβριο του 1974 στο Madison Square Garden, σε συναυλία του Elton John, όπου τραγούδησαν μαζί τα «Whatever Gets You Thru’ the Night», «Lucy in the Sky with Diamonds», και «I Saw Her Standing There».

Αφού απείχε 5 χρόνια από την δισκογραφία αποφάσισε το καλοκαίρι του 1980 να επιστρέψει στο studio για να ηχογραφήσει αυτό που επρόκειτο να είναι το τελευταίο του album ενόσω είναι στη ζωή, το «Double Fantasy» και χαρακτηρίζεται ως «ένας ύμνος στην οικογενειακή ζωή». Σε αυτό το album συνεργάστηκε με την Ono για τελευταία φορά. Τα πιο γνωστά τραγούδια του δίσκου ήταν τα «(Just Like) Starting Over», «Woman», «Watching the Wheels», «Happy Xmas (War is Over)».

Μια βδομάδα μετά την κυκλοφορία αυτού του δίσκου ο Lennon δολοφονήθηκε από τον Mark Chapman, ο οποίος τον πυροβόλησε 4 φορές στην πλάτη. O Lennon μεταφέρθηκε στο  Νοσοκομείο Roosevelt, όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατός του εξαιτίας της ακατάσχετης αιμορραγίας στις 8 Δεκεμβρίου 1980. Για τη δολοφονία του έχουν δοθεί πολλές εξηγήσεις. Κάποιοι μάλιστα υποστηρίζουν ότι είχε δρομολογηθεί από πολύ πιο πριν εξαιτίας της έντονης κοινωνικής και πολιτικής δράσης του. Ο Chapman δήλωσε πως τη δολοφονία αυτή τη διέπραξε επειδή ήθελε να αποκτήσει δόξα και φήμη και οι σκέψεις αυτές τον είχαν καταρρακώσει και ότι η εκτέλεση αυτή «θέλημα Θεού» και την έκανε κατόπιν παρότρυνσης από τα «κακά πνεύματα» ο Chapman καταδικάστηκε σε ισόβια με την παροχή ψυχιατρικής φροντίδας.

Η δολοφονία του Lennon συντάραξε όλους τους μουσικόφιλους ανά την υφήλιο. Μερικά χρόνια αργότερα η Ono κυκλοφόρησε τον δίσκο «Milk and Honey» (1984) με ακυκλοφόρητα τραγούδια του Lennon.