Νικόλας Άσιμος – Εμείς με τις ιδέες μας και εσείς με τα λεφτά σας…
Στις 17 Μαρτίου 1988 βρέθηκε απαγχονισμένος στο σπίτι του στην οδό Καλλιδρομίου 55 στα Εξάρχεια, ο πλέον αντισυμβατικός καλλιτέχνης της γενιάς του, ο λόγος για τον Νικόλα Άσιμο.
Γεννήθηκε στις 20 Αυγούστου του 1949 στη Θεσσαλονίκη και το πραγματικό του όνομα ήταν Νικόλαος Ασημόπουλος. Οι γονείς του ήταν από την Κοζάνη, όπου ο Νικόλας έζησε τα παιδικά του χρόνια και τελείωσε το σχολείο.
Όπως ανέφερε λίγα χρόνια μετά τον θάνατο του, αναγνωρίζοντας το έργο του, ο Στέλιος Καζαντζίδης: «ο Άσιμος υπήρξε ο καλλιτέχνης που έζησε και αμφισβήτησε με συνέπεια και πίστη αυτόν τον κόσμο της βαρβαρότητας.«
Ο Άσιμος συνδέθηκε με καταξιωμένους καλλιτέχνες της εποχής και το καλλιτεχνικό έργο του, μουσικό, θεατρικό και λογοτεχνικό κρίνεται, όχι αδίκως, από τα πλέον ριζοσπαστικά της μεταπολίτευσης στην χώρα. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του τα πέρασε στη Κοζάνη αλλά μετέπειτα οδηγήθηκε στη Θεσσαλονίκη για τις σπουδές του στο Νεοελληνικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής.
Στις αρχές τις δεκαετίας του 70′ περίπου βρέθηκε στην Αθήνα και κατά τις επόμενες 2 δεκαετίες, έστηνε αυτοσχέδιες παραστάσεις στο δρόμο, για τις οποίες είχε επινοήσει τους όρους «Κροκ» (τη δεκαετία του ’70) και «Βόλτα» (τη δεκαετία του ’80 στο Λόφο του Στρέφη), ακολουθούμενος από περιστασιακούς συνοδοιπόρους του στο πλαίσιο μιας αρχηγικής καλλιτεχνικής και πολιτικής παρέμβασης.
Το 1975 κυκλοφόρησε τα πρώτα του τραγούδια σ’ ένα δισκάκι 45 στροφών (Ρωμιός- Μηχανισμός). Παράλληλα άρχισε την έκδοση «παράνομων» κασετών, που ηχογραφούσε και διακινούσε μόνος του στα Προπύλαια, στο Πολυτεχνείο, στα Εξάρχεια, στο Μοναστηράκι, στο Λυκαβηττό.
Οι παρεμβάσεις και οι δράσεις του στα Εξάρχεια τον έκαναν πολύ δημοφιλή. Ωστόσο, η συνειδητή αυτή απόφαση του να στραφεί ενάντια στο «ρεύμα» και το «σύστημα» δημιούργησε εχθρότητες. Το 1977 χαρακτηρίστηκε τρομοκράτης και φυλακίστηκε για μικρό διάστημα. Ενώ το 1978 ήρθε η πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της εποχής άρνηση στράτευσης του, προσποιούμενος τον ψυχικά διαταραγμένο.
Σε μια από τις δράσεις του ο Άσιμος συνελήφθη και οδηγήθηκε στο Δαφνί για πρώτη φορά το 1982 ξεκινώντας μια επώδυνη σχέση. Στη συνέχεια ο ίδιος συνέχισε μακριά από την μουσική βιομηχανία να πουλάει κασέτες τη μουσική του για τα προς το ζην μέχρι και τον θάνατο του. Παράλληλα σε μόνιμη βάση υπήρχαν μαρτυρίες για ξύλο, ηλεκτροσόκ και ενέσεις που δεχόταν από την αστυνομία λόγω των δράσεων του.
Το γεγονός που τον στιγμάτισε υπήρξε η κατηγορία για βιασμό που του απαγγέλθηκε το 1987. Αν και η κατηγορία αποσύρθηκε από την κοπέλα ο εισαγγελέας άσκησε δίωξη, οι περίοικοι και ο διαχειριστής του κάνουν τη ζωή δύσκολη, ενώ δεν λείπουν περιστατικά χρήσης βίας εναντίον του. Λόγω αυτών των συστηματικών πιέσεων που δεχόταν ήταν φυσικό επόμενο η αυτοκτονία του. Και έπειτα από δύο ανεπιτυχείς απόπειρες αυτοκτονίας, στις 17 Μαρτίου του 1988 βρέθηκε κρεμασμένος στο σπίτι του. Κηδεύτηκε την επομένη στη Νέα Σμύρνη, με παρόντες την οικογένειά του, φίλους του και πλήθος κόσμου.
Για τον Άσιμο η αλήθεια είναι ότι μέσω των τραγουδιών και των δράσεων του κατάφερε και έθρεψε έως σήμερα μια «φουρνιά» ανθρώπων που διαθέτουν μια συγκεκριμένη πολιτική ταυτότητα. Ο Άσιμος που κυνήγησαν οι κρατικές «οργανώσεις» κατονομάζοντας τον τρομοκράτη, βιαστή, βάζοντας τον σε ψυχιατρείο και δέρνοντας τον αλύπητα. Με μόνη κατηγορία ότι πωλούσε παράνομες κασέτες και ότι έκανε δρώμενα..
Πηγές: Sansimera.gr, mixanitouxronou.gr, wikipedia.gr, imerodromos.gr, exarxiotis.gr
- 40
- 2663
