Μπρούνο Γκαντς: Ένας από τους σπουδαιότερους Ευρωπαίους ηθοποιούς

Ήταν 15 Φλεβάρη του 2019 όταν ο σπουδαίος Ελβετός ηθοποιός Μπρούνο Γκαντς έφυγε από τη ζωή. Από τους σπουδαιότερους Ευρωπαίους ηθοποιούς και κατά πολλούς ο σημαντικότερος ηθοποιός του γερμανόφωνου κινηματογράφου και θεάτρου, πέθανε στα 77 του χρόνια έπειτα από σκληρή μάχη με το καρκίνο αφήνοντας πίσω του μία πολύ σπουδαία καλλιτεχνική παρακαταθήκη. Γεννήθηκε στις 22 Μαρτίου 1941 στη Ζυρίχη, από Ελβετό πατέρα και μητέρα ιταλικής καταγωγής. Ως έφηβος παράτησε το σχολείο για να παρακολουθήσει μαθήματα υποκριτικής, ενώ εργαζόταν σε βιβλιοπωλείο.

Το κινηματογραφικό ντεμπούτο του, πραγματοποιήθηκε το 1960 με την ταινία «Der Herr mit der schwarzen Melone». Σύντομα, όμως, επικεντρώθηκε στο θέατρο, συμμετέχοντας σε σημαντικές παραστάσεις τη δεκαετία του ’70, που αναγνωρίστηκε ως ένας αξιόλογος θεατρικός ηθοποιός και το 1973 ανακηρύχθηκε ως ο Καλύτερος Ηθοποιός της χρονιάς. Στο θέατρο, έχει ερμηνεύσει, μεταξύ άλλων, έργα των Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε, Ευριπίδη, Σον Ο’Κέισι και Μαξίμ Γκόρκι.

 

Σημαντικότερες ερμηνείες του στον κινηματογράφο είναι στη ταινία «Η Μαρκησία του Ο»  το 1976 του Ερίκ Ρομέρ, στο «Ένας Αμερικανός Φίλος» το 1977, του Βιμ Βέντερς, στη ταινία «Νοσφεράτου: Ο Δράκουλας της Νύχτας» το 1979, του Βέρνερ Χέρτζογκστα, στα  Φτερά του έρωτα (1987) αλλά και στη σπουδαία ταινία «Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα» το 1998, του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Η ερμηνεία του ήταν μνημειώδης ενώ η ταινία κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ Καννών το 1998, ενώ παράλληλα τιμήθηκε με τα Βραβεία: Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Β’ Γυναικείου Ρόλου (Ελένη Γερασιμίδου), Σκηνογραφίας, Μουσικής και Ενδυματολογίας, στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης.

Ακολούθησε η ιταλική Ψωμί και τουλίπες (2000) του Σίλβιο Σολντίνι, για την οποία ο Γκαντς κέρδισε το Νταβίντ ντι Ντονατέλλο Α΄ Ανδρικού Ρόλου. Το 2000 ο Γκαντς έπαιξε στην παράσταση Φάουστ σε σκηνοθεσία του Πέτερ Στάιν, μια από τις σπάνιες φορές που έχει παρουσιαστεί ολόκληρο το έργο του Γκαίτε. Η συνολική διάρκεια ήταν περίπου δεκαπέντε ώρες. Ο ίδιος το έχει χαρακτηρίσει ως «το μεγαλύτερο θεατρικό εγχείρημα στο οποίο έχω πάρει ποτέ μέρος».

Ωστόσο η στιγμή της παγκόσμιας καταξίωσης ήρθε λίγο αργότερα. Ο Μπρούνο Γκάντς καταξιώθηκε διεθνώς με τη συγκλονιστική του ηθοποιία στην ενσάρκωση του Αδόλφου Χίτλερ στην θρυλική ταινία »Η Πτώση» (2004). Η ταινία αυτή αποτελεί πλέον αναπόσπαστο κομμάτι σε λίστες με τα κλασικά έργα της έβδομης τέχνης και η απόδοση του χαρακτήρα του Ναζιστή εγκληματία που αιματοκύλησε τον πλανήτη από τον Γκάντς έμεινε στην ιστορία. Ο Γκαντς το 1996 τιμήθηκε με το Δαχτυλίδι του Ιφλαντ στη Γερμανία (η μεγαλύτερη διάκριση για γερμανόφωνο ηθοποιό).

Ωστόσο παρά το γεγονός πως το σπουδαίο του ταλέντο προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση μέσα από το πως υποκρινόταν τον Χίλτερ, ο ίδιος δέχτηκε κριτική για την αποδοχή αυτού του ρόλου με τον Γκράντς να δηλώνει πως αυτός ο ρόλος τον στοίχειωνε για μεγάλο διάστημα. Η καριέρα του συνέχισε ωστόσο να ακμάζει και μετά την »Πτώση», το 2008 ο Γκαντς εμφανίστηκε σε δύο ταινίες με υποψηφιότητες στα 81α Βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, στα »Σφραγισμένα Χείλη» και »Το σύμπλεγμα Baader Meinhof». Παράλληλα έπαιξε στον »Άγνωστο» το 2011, στο »Συνήγορο» το 2013, τη »Χάιντι» το 2015 και την ίδια χρονιά στο »Γράμμα από το παρελθόν» και στο »Πάρτι» το 2017.

Το 2010 βραβείο από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου και το 2014 τη Χρυσή Κάμερα, ενώ το 2010 απέκτησε το δικό του αστέρι στη Λεωφόρο των Αστέρων στο Βερολίνο. Ο σπουδαίος Ελβετός ηθοποιός, διαγνώστηκε από το καλοκαίρι του 2018 με καρκίνο του παχέος εντέρου και μία μέρα σαν τη σημερινή, το 2019, βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στη Ζυρίχη. Ο Γκράντς δικαιολογημένα θεωρείται ως ο »πατριάρχης του γερμανόφωνου κινηματογράφου και θεάτρου» και ένας από τους σπουδαιότερους Ευρωπαίους ηθοποιούς.