Η τραγωδία του Χίλσμπορο

Σαν σήμερα στις 15 Απριλίου 1989, λαμβάνει χώρα μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στην ιστορία του αθλητισμού, η »Τραγωδία του Χίλσμπορο». Κατά τη διάρκεια του ημιτελικού αγώνα Λίβερπουλ – Νότιγχαμ Φόρεστ για το Κύπελλο Αγγλίας, έξι λεπτά μετά την έναρξη του αγώνα ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης που βρισκόταν στο γήπεδο Χιλσμπορο του Σεφιλντ, επέτρεψε την είσοδο σε 2000 φιλάθλων της Λίβερπουλ που δεν είχαν προλάβει να εισέλθουν στο γήπεδο λόγω των αυξημένων ελέγχων.

Η ορμητική είσοδος τους στις εξέδρες των όρθιων προκάλεσε πανικό και η ατμόσφαιρα έγινε ασφυκτική. Πολλοί φίλαθλοι στριμώχτηκαν στα κάγκελα και δεν μπορούσαν να πάρουν ανάσα. Από την πάνω κερκίδα άλλοι φίλαθλοι άρχισαν να τραβάνε προς τα πάνω φιλάθλους ώστε να σώσουν όσους μπορούν. Ο αγώνας διακόπηκε αμέσως και ο αγωνιστικός χώρος μετατράπηκε σε πρόχειρο νοσοκομείο. Οι διαφημιστικές πινακίδες μετατράπηκαν σε φορεία για τη μεταφορά των τραυματιών στα ασθενοφόρα. Συνολικά έχασαν τη ζωή τους 96 άνθρωποι ενώ οι τραυματίες έφτασαν τους 766. Η ίδια η  Θάτσερ, δεν δίστασε μαζί με την Αστυνομία, όχι μόνο να καλύψουν τους ενόχους της τραγωδίας του Χίλσμπορο με τους 96 νεκρούς οπαδούς, αλλά ξεκίνησε μια μακροχρόνια δικαστική διαμάχη μεταξύ των οικογενειών των θυμάτων και της Αστυνομίας-Κυβέρνησης. Οι 96 αδικοχαμένοι οπαδοί, δικαιώθηκαν εν μέρει έπειτα από 27 χρόνια, με τις ευθύνες να βαραίνουν τις Αστυνομικές Αρχές για ανθρωποκτονία εξ αμελείας.

Αρχικά ο αρχιδικαστής Πίτερ Τέιλορ όπου ανέλαβε την έρευνα, ένα χρόνο αργότερα εξέδωσε το πόρισμά του κι έριξε όλο το φταίξιμο στην τοπική αστυνομία του Νότιου Γιορκσάιρ. Δύο ανώτατοι αξιωματικοί αποτάχθηκαν από το σώμα και οδηγήθηκαν σε δίκη το 2002. Οι αξιωματικοί της αστυνομίας αθωώθηκαν. Πολλοί συγγενείς των θυμάτων έχουν προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Μία ανεξάρτητη επιτροπή απεφάνθη το Σεπτέμβριο του 2012 ότι οι 41 από τους 96 νεκρούς θα μπορούσαν να είχαν ζήσει, αν λάμβαναν την κατάλληλη ιατρική φροντίδα. Ο φάκελος της υπόθεσης δεν έχει κλείσει.